öncelikle çocuğun veliyle olan iletişimini okul içinde en kısa süreye indirmek gerekiyor..uyum haftasında ağlayan bir öğrencim vardı..velinin hemen gitmesini sağladım..ağlamasını kucağımda sürdürdü..dikkatini dağıtmak için sınıftaki köşeleri gezdirdim,oyuncakları dağıttım, camdan dışarıya baktık, sonrasında da bir süre görmezden geldim, kenarda sandalyede oturdu.. sakinleşince oyuna katıldı..ama ikinci gün tekrarladı ağlamayı...ağzının kenarındaki yemek izini bahane ederek konuşmaya başladım ve işe yaradı bir hafta boyunca ağlamadı ve her sabah bugün ne yediğimi biliyor musun diye sorarak benimle iletişime geçti..neyin işe yarayacağı belli olmuyor..

Biz ağlama sorununu uyum haftasında hallettik hepsi güle oynaya geliyorlar ama sınıf içinde hep birlikte birşeyler yapmak konusunda zorlanıyoruz.
Sizler ilk günlerde plana bağlı kalıyor musunuz?
Ben sınıfın potansiyeline göre şekillendiriyorum henüz yeni oldukları için.
Geçen yıl bu hissiyata kapılmamıştım, bu yıl yardımcı ablamız değişti çoğu şeyi uyarmaktan hatırlatmaktan ve bunun gibi şeylerden dolayı çok yoğun geçti.
Sınıf kurallarını şekillendirmeye çalışıyorum ve sevdikleri şeyleri yapıyoruz.
1 tane şarkımız var onu öğreniyoruz.
Bunun dışında yoruma ihtiyaç duydum
Sizler neler yapıyorsunuz?