Merhaba ,çocuklar olumlu özellikleri farkedilmediğinde olumsuz özelliklerini kullanarak ön plana çıkmaya çalışırlar.Ailesinle birlikte haraket etmek kesin çözüm olacaktır.Anladığım kadarıyla Aile de tavizkar tutum uygulanmış bir çocuk,genelde bu çocuklar istediklerini yaptırmaya çalışırlar,istedikleri yapılmayınca öfke nöbeti gecirir saldırganlaşır,olumsuz özelliklerini ön plana cıkarırlar..Aile istemese de coğu zaman çocuğa boyun eğmek durumun da kalır ve isteklerini yapar.Çocukta bunu arkadaşlarına ve size uyguluyor hocam.

Bu konuda Aile ile mutlaka görüşün olumsuz davranışlarını mümkün olduğunca görmesinler,olumlu davranışlarını takdir etsinler.Aileye söylenecek çok şeyler var ama burada olmuyor..
önceden yani problem yokken çocukla karsılıklı oturularak herşey konuşulmalı (beklenilen ve beklenilmeyen davranişlar),ona sorular yönelterek ve desteklenerek cözümünü kendisinin bulmasını sağlanmalı ,böylece kabul etmesi kolaylaşır.
Gereksiz yere konuştuğunda kesinlikle duymayın(ben seni duymuyorum şeklinde belirtin),bişey söylemeyin,yokmuş gibi davranın ,cünkü uyarılırsa daha fazla yapmaya devam eder.fakat yerli yerinde konuşunca mutlaka çocuğa aferin, çok güzel yerinde konuştun, evet bu konu konu seeni ilgilendiriyor ve konuşabilirsin gibi dönütler veriniz. çocuk nerde ne zaman konuşacağını bu şekilde daha iyi anlayacaktır.

Her çocuğun mutlaka olumlu bir yönü vardır bu yönünü ortaya cıkarak taktır edin bu durumda isteklerini yapın.Olumlu davranmaya yönelsin.

Unutmayın davranışın yok olması sırasında önce çok artış gösterecektir daha sonra sönmeye başlayacaktır. bu işe yaramadı değip taktik değiştirmeyin. istenmeyen davranışı görmezden geleceksiniz .

BUNLARI AİLE İLE BİRLİKTE UYGULAMANIZ GEREKIYOR.
OKULDA KAZANILAN DAVRANIŞ AİLE DE DEVAM ETTİĞİ MÜDDETÇE İSTENMEDİK DAVRANİŞLAR ORTADAN KALKAR.

benim de aynı problemi yaşadığım bir öğrencim var.. güzellikle konuştum olmadı.. herşeyi en ayrıntısına varıncaya kadar açıklıyorum ancak o zaman tamam deyip bikaç saat kimseye saldırmıyor,sınıftan çıkmıyor.ama bu bikaç saati geçmiyor.ailesiyle konuştum..ama ailede herkes çok büyük abileri bile askerden gelmiş..küçük olduğu için çok şımartılmış.. annesine böyle böyle bir sorun yaşıyorum gelin bu sorunu birlikte çözelim deyip çözüm önerileri sunuyorum,fakat "oy oy benim oğlum yapmaz öyle şey..akıllı oğlum benim"deyip çocuğu öpüyor..çocukla konuşmayı bile denemiyor, sorunu ne anlamaya çalışmıyor.ben ne diyorum dinlemiyor.her söylediğmii şikayet olarak algılıyor.halbuki ben sorunları çözmeye çalışıyorum,rehberlik etmeye çalışıyorum ama annesi buna hiiç yanaşmıyor.
ödül de verdim faaliyetlerden mahrum da bıraktım hiçbir fayda etmedi.çünkü ben aileye derdimi anlatamıyorum çocuğa nasıl anlatayım?? bir dönem üzerine yoğunlaştım,sorumluluklar verdim vs. o zaman işe yaradı ama ben ne zaman sınıftan çıksam aynı hareketler devam etti.ve diğer öğrenciler bunu farkedip onlarda onun yaptığı gibi sınıftan çıkmaya beni duymamaya başladılar(ilgi çekmek ve aynı onla ilgilendiğim gibi ilgilenmem için) o zaman da beni kıskndığı içn arkadaşlarıyla uyumsuzluklar başladı.. ne yapayım ben ? elbette çözülecek bu problem ama benim isteğim en erken zamanda çözmek ve bu öğrencimi kazanmak..