Bu donem anasinifina baslayan 4 yasinda oglum var.okulu cok cok severek gidiyor fakat uyum saglayadi kurallara uymak,yonlendirilmek istemiyor.arkadaslarina zarar veren bi cocuk degil ama yemekhaneye girmek istemiyor,etkinliklere katilmiyor,siniftan disari cikiyor ve legolari atarak oynamak istiyor.psikologa 4.kez goturdum ve herhangi bi sorun cikmadi.okulumuz sadece oyun saatinde gelsin dedi ve rehber ogretmeniz bayramdan sonra gelen yeni ogretmenimize oglum icin Siz ne derseniz diyin sizi dinlemez.demis ve ogretmenimiz 2 haftadir en ufak hareketinde yanima getiriyor yani okulun onunde bekliyorum sorun degil ama bu sekilde nasil alistiricam bilemiyorum benimde ruh sagligim bozuldu .cok Uzun oldu ama lutfen caresiz kaldim ve ne yapacagimi bilemiyorum.Tesekkurler

sevgili gökçeoz;
yazınızı okurken dahi endişelerinizi, çaresizliğinizi hissettim. doğru hatırlıyorsam daha önce de konu açmıştınız. bu demek oluyor ki; soununuz henüz çözülmemiş. sizin elinizden geleni yaptığınızı görüyorum. çünkü çoğu aile psikolojik desteği reddeder. ama siz büyük bir olgunluk göstererek, iyi niyetinizi de katarak 4 kez psikoloğa gitmişsiniz. öncelikle sizi bu örnek davranışınızdan ötürü kutluyorum. ben çoğu aileyi okul rehberliğine bile yönlendiremiyorum.

bu çabalarınızın boşa gittiğini zannetmiyorum. bir kere çocuğunuzun okulu sevdiğini söylüyorsunuz. bu bile bence büyük bir adımdır. fakat bu bir süreçtir. sizin de öğrtmenimizin de hatta okulun da bu sürecte çocuğa ve birbirinize destek olması gerekir.

"psikologa 4.kez goturdum ve herhangi bi sorun cikmadi" demişsiniz. bu durum fiziksel rahatsızlıklardan biraz farklı değerlendirilmeli. bence. çünkü kan tahlili yapılınca ya da ultrasonda bakılınca görülecek bir şey değil ki bu (affınıza sığınıyorum)
psikoloğa gitmeyi sadece sorunu bulup ilacını alıp düzeltmek şeklinde yorumlamayınız. dediğim gibi bu bir süreç. bu süreçte psikoloğunuzdan sizin çocuğunuza karşı takınmanız gereken tutum ve davranışlar, öğretmene öneriler şeklinde yardım isteyin. sorunun adını koymaya çalışmaktansa çözümü için öneriler yöntemler geliştirilmeli. psikoloğunuza çocuğunuzun ne sorunu olduğunu saptamasını istemeyin. terapi gibi bir şey isteyebilirsiniz. bir aylık öneriler, davranış teknikleri, yaklaşım tarzları sunulup, diğer ay değerlendirme yapılarak devam edilebilir.gerekirse farklı bir psikoloğa da gidebilir farklı önerileri değerlendirebilirsiniz. bazen baktığınızda aradığınızı göremiyorsanız bakış açınızı değiştirmek çok işe yarıyor.

bunların yanı sıra üzülerek de şunu belirtmeliyim. konunun içeriğini tam bilmemekle birlikte bir rehber öğretmenin özellikle de yeni gelen bir öğretmene "Siz ne derseniz diyin sizi dinlemez" diyerek onu ön yargıya itmesine ve öğrenciyi ( ve de sizin gibi ilgili, özverili bir veliyi) gözden çıkarmasına da anlam veremiyorum. sizin okulda niye beklediğinizi bilmiyorum. sanırım öğretmeniniz beklemenizi söylüyor. ama artık beklemek size verdiği sıkıntının yanı sıra ne öğretmene ne öğrenciye bir şey kazandırmaz. belli saatte gelecekse o saatte getirin ve gidin. orada beklemeyin. alacağınız saatte de geç kalmadan gelin. zamanla okulda kalınan süre çoğaltılabilir.

acaba çocuğunuz özel bir kurumda mı yoksa devlete bağlı bir okulda mı? şunun için soruyorum: dilim varmıyor, ve genellemelerden kesinlikle kaçınarak, karşılaştığım bir kaç örneğe dayanarak ve özür dileyerek söylüyorum
bazen özel kurumlarda diğer velilerden fazla şikayet gelince çoğunluğun fikirleri göz önüne alınarak diğer öğrenci ve veli yok sayılıp gözden çıkarılabiliyor.maalesef bazen de devlet okullarında meslektaşlarımızın velilerin baskısıyla böyle uygulamalar yaptığını görüyoruz. umarım böyle değildir. çünkü böyle durumlarda yol almak çok zor. kurum değiştirmek bile gerekebilir. bu da bir seçenek. Allah yardımcınız olsun diyorum.

yukarı bakınca yine çenemin düştüğünü farkettim, kusura bakmayın.

Oncelikle ben size ilginizden dolayi tesekkur ederim.inanin fikir almaya cok ihtiyacim var.biz bagimsiz anaokuluna gidiyoruz.oglumu 4 kez adini duydugum farkli psikologlara goturdum 2 kez oyun odasinda,3 defada gelisim testi yapildi hic bir sorun cikmadi bu ay oyun odasinda tekrar randevumuz var umarim bi sonuc alirim.okulunu cok seviyor fakat yemekhaneye kesinlikle girmek istemiyor.yeni ogretmeniyle konustum en ufak bi sorunda yanima getirirseniz ne kurallari nede sizin kararli oldugunuzu anlayabilir o zaman rehber ogretmenimizin soylediginden dolayi bu sekilde davrandigini soyledi simdilik 1.5 saat okulda kaliyoruz eger her seferinde yanima getirilirse nasil uyum saglayadigini anlayabilirizki.goncagul hanim tekrar ilginize tesekkur ederim

gökçeoz Nickli Üyeden Alıntı

Oncelikle ben size ilginizden dolayi tesekkur ederim.inanin fikir almaya cok ihtiyacim var.biz bagimsiz anaokuluna gidiyoruz.oglumu 4 kez adini duydugum farkli psikologlara goturdum 2 kez oyun odasinda,3 defada gelisim testi yapildi hic bir sorun cikmadi bu ay oyun odasinda tekrar randevumuz var umarim bi sonuc alirim.okulunu cok seviyor fakat yemekhaneye kesinlikle girmek istemiyor.yeni ogretmeniyle konustum en ufak bi sorunda yanima getirirseniz ne kurallari nede sizin kararli oldugunuzu anlayabilir o zaman rehber ogretmenimizin soylediginden dolayi bu sekilde davrandigini soyledi simdilik 1.5 saat okulda kaliyoruz eger her seferinde yanima getirilirse nasil uyum saglayadigini anlayabilirizki.goncagul hanim tekrar ilginize tesekkur ederim

Ozur dilerim Goncafiliz hanim

Merhaba gökçeoz; goncafiliz öğretmenimin yazdıklarına katılıyorum.

Sorun ''yemek'', gibi görünüyor. Sorunu bulunca çözüm ardından gelecektir. Bu sorunlar okula yeni başlayan çocuklarda görülebilir olağan bir durumdur.

Size yaşadığım birkaç olaydan söz edeyim. Bu yazımdan olayın nedenini bulacağınızı umuyorum.

Sizin durumunuzdaki gibi Kasım ayı geldiği halde okulda yemek yemeyi reddeden çocuklarım oldu.

Başlangınçta yemekhaneye hiç girmedi, sınıfta kalmasına izin verdim. Ancak bu durum tek başına oyuncaklarla oynaması yönüne kayınca bizimle birlikte yemekhaneye girmesi gerektiği, isterse yemek yemeyeceği yönündeydi.

Daha sonraki adımım tabak, çatalının önünde kalması ancak servis yapılmayacağıydı.

Daha sonra sadece tadına bakmasını, yiyeceklerin lezzetli olmasa kendimin de yemeyeceğim yönündeydi.

Bu durum bir ay sürdü. Ta ki, beslenme sırası kendisine gelinceye kadar...

Bir başka sebep; Bazı veliler çocuklarına dışarda yemek yemenin zararlı olacağını vurgular, onların bilinç altına bunu yerleştirirler.

Kimi zaman çocuk her yediğine şüpheyle bakar ve asla dışarda hiç yemek yemez.

Bir çocuğumun anneannesi onu kötülüklerden korumak için ''dışarıda kimseyle konuşma'', dediği için değil anneannesi yanında olduğu halde bir tanıdığı ile konuşması, okulda tek bir kelime konuşturamamıştım. Gözleri ile iletişim kurabildik.

Örnek verdiğim bu çocuklar okulu çok severlerdi, okula gelmemezlik etmediler.

Sözün kısası acaba siz de istemeden bir sözcük kullanıyor olabilir misiniz?

Ya da tuvaleti geleceği, okulda gitmek zorunda kalacağından korktuğundan yemek yemiyor olabilir mi?

Ya da yemekhanede öğretmenin tutum ve davranışları mı hoşuna gitmiyor?

Ben ozellikle cocuklarimi ara sira disarida yemege gotururum cunku keyif aliyolar ve ben onlarin herseyden once kisiliklerine oncelik verdim buyuk oglun 12 yasinda ve ozellikle yaslilara ve kucuklerine cok sevecen ve yardimsever davranir.kucuk ise bahce sulayan birini bile gorse kolay gelsin demeden gitmez.yani ben onlari butip seylerden hic sakinmadim ve tesfik ettim.yemekhane icin cok gurultu var,bana cok gulucekler(agladigi zamanlarda birkac cocuk cok gulmus),ve öğretmeni cok uzdum cok kizacak diyor.ne kadar dogru yaptim bilemiyorum ama daha sınıfa gireli 1 saat olmustuki ulaş'ı kucakta yanima getirdiler 1 tane pastel boya için arkadaşiyla tartismis ve bagirmis yanınızda kalsin dediler ulaşda sınıfa girmek için ağlıyor saatimiz dolunca ulaşi uzun bi süre getirmeyecegimi söyledim bilemiyorum dogrumu yaptım ama siniftan cikarilmak onu cok uzuyordu.sizce dogru bi karar almismiyim

gökçeoz Nickli Üyeden Alıntı

Ben ozellikle cocuklarimi ara sira disarida yemege gotururum cunku keyif aliyolar ve ben onlarin herseyden once kisiliklerine oncelik verdim buyuk oglun 12 yasinda ve ozellikle yaslilara ve kucuklerine cok sevecen ve yardimsever davranir.kucuk ise bahce sulayan birini bile gorse kolay gelsin demeden gitmez.yani ben onlari butip seylerden hic sakinmadim ve tesfik ettim.yemekhane icin cok gurultu var,bana cok gulucekler(agladigi zamanlarda birkac cocuk cok gulmus),ve öğretmeni cok uzdum cok kizacak diyor.ne kadar dogru yaptim bilemiyorum ama daha sınıfa gireli 1 saat olmustuki ulaş'ı kucakta yanima getirdiler 1 tane pastel boya için arkadaşiyla tartismis ve bagirmis yanınızda kalsin dediler ulaşda sınıfa girmek için ağlıyor saatimiz dolunca ulaşi uzun bi süre getirmeyecegimi söyledim bilemiyorum dogrumu yaptım ama siniftan cikarilmak onu cok uzuyordu.sizce dogru bi karar almismiyim

Sınıftaki olayın içinde olmadan yorum yapmak yanlış olur. Ancak yazdıklarınızdan yola çıkarak doğru davranmışsınız, diyeceğim. Ulaş öğretmeni ve bir ya da birkaç arkadaşı ile karşılıklı olarak olumlu iletişim kuramıyor olabilirler. Böyle bir durumda okula gitmesinde ısrar etmek doğru olmayacaktır. Ulaş'ı bir başka okula götürmenizin yararlı olacağını düşünüyorum. Aksi halde daha 4 yaşındayken okul fobisi oluşabilir. Senelerce de bunun etkisinden kurtulamayabilir.

Okulda olanlarla ilgili ondan resim yapmasını isteyebilir misiniz?
Bu resim birden fazla olsun. Her çizdiği için de ''ne yaptın?'', diye sorup figürün üstüne ne yaptığını yazın. Mümkünse bu resimleri burada paylaşın, resimleri yorumlayalım. Problemin kaynağına ulaşmaya çalışalım.

2 yıl önce torunumu özel bir anaokuluna gönderdik. Arkadaş baskısı ve öğretmenin sınıf yönetimi konusunda yetersiz kalışı nedeni ile torunumun psikolojisi bozuldu. Her sabah ''okula gitmeyeceğim'', diye direndi. Kızım gitmesi için ısrarcı oldu. Bir gün yaptığı resimler dikkatimi çekti. Kucağıma aldım, anlatmasını istedim. o anlattıkça dehşete düştüm. Hemen ertesi gün okul müdüründen randevu alarak ve elimdeki dökümanlarla okula giderek problemi anlattım. Öğretmenin olaydan haberi bile yoktu. Kısa bir süre sonra okul değiştirdik. Çocuğun eski neşeli haline gelmesi bir yılını aldı.

Çocuğunuzun yapacağı resimleri yorumlayarak uzaktanda olsa size yardım edebilmek bizi mulu edecek.

Sevgiyle kalın...

EMEL ÖZDEMİR Nickli Üyeden Alıntı

Sınıftaki olayın içinde olmadan yorum yapmak yanlış olur. Ancak yazdıklarınızdan yola çıkarak doğru davranmışsınız, diyeceğim. Ulaş öğretmeni ve bir ya da birkaç arkadaşı ile karşılıklı olarak olumlu iletişim kuramıyor olabilirler. Böyle bir durumda okula gitmesinde ısrar etmek doğru olmayacaktır. Ulaş'ı bir başka okula götürmenizin yararlı olacağını düşünüyorum. Aksi halde daha 4 yaşındayken okul fobisi oluşabilir. Senelerce de bunun etkisinden kurtulamayabilir.

Okulda olanlarla ilgili ondan resim yapmasını isteyebilir misiniz?
Bu resim birden fazla olsun. Her çizdiği için de ''ne yaptın?'', diye sorup figürün üstüne ne yaptığını yazın. Mümkünse bu resimleri burada paylaşın, resimleri yorumlayalım. Problemin kaynağına ulaşmaya çalışalım.

2 yıl önce torunumu özel bir anaokuluna gönderdik. Arkadaş baskısı ve öğretmenin sınıf yönetimi konusunda yetersiz kalışı nedeni ile torunumun psikolojisi bozuldu. Her sabah ''okula gitmeyeceğim'', diye direndi. Kızım gitmesi için ısrarcı oldu. Bir gün yaptığı resimler dikkatimi çekti. Kucağıma aldım, anlatmasını istedim. o anlattıkça dehşete düştüm. Hemen ertesi gün okul müdüründen randevu alarak ve elimdeki dökümanlarla okula giderek problemi anlattım. Öğretmenin olaydan haberi bile yoktu. Kısa bir süre sonra okul değiştirdik. Çocuğun eski neşeli haline gelmesi bir yılını aldı.

Çocuğunuzun yapacağı resimleri yorumlayarak uzaktanda olsa size yardım edebilmek bizi mulu edecek.

Sevgiyle kalın...

İyi geceler Emel hanım resimleri deneyeceğim çünkü resim yapmaktan hiç hoşlanmıyor biraz uzun sürebilir izninizle birsey sormak istiyorum ezberi çok ıyi ve çok çabuk kavrıyor bu bi sorun olabilir mi?Tesekkur ederim

gökçeoz Nickli Üyeden Alıntı

İyi geceler Emel hanım resimleri deneyeceğim çünkü resim yapmaktan hiç hoşlanmıyor biraz uzun sürebilir izninizle birsey sormak istiyorum ezberi çok ıyi ve çok çabuk kavrıyor bu bi sorun olabilir mi?Tesekkur ederim

Sanmıyorum. Ancak siz boyalardan söz ettiniz. Arkadaşı resimle ilgili bir eleştiride bulunmuş olabilir. Bu da onun hoşuna gitmemiştir, ya ağız dalaşına girmiştir ya da şiddet.


Resim yapması için, ''bir arkadaşından duydum, okulda sen çok güzel resim yapmışsın, evde benim için de yapmaya ne derdin? İşte sana boyalar... Kağıt üzerinde dans etmek istiyorlar. Onları bekletme istersen.'', biçiminde bir başlangıçla onu resim yapmaya yüreklendirebilir, resimin bitirdikten sonra da '' Ooo seni yaşındayken ben böylesine güzel resim yapamazdım. Çok beğendim. Şimdi bana ne yaptığını anlatır mısın? Ben de yazayım, sonra bu resmi istediğin bir yere asalım, buna sonra birlikte karar verelim.'', diyebilirsiniz.


Resim yapacağı zaman asla kullandığı renge, nasıl yapacağına karşımayınız. ''yapamam'', diyebilir. ''sen her zaman güzel yapabilirsin.'', yardım etmenizi isterse;'' ben yardım edemem, o zaman o resim bana ait olur. Oysa bunu sen başarmalısın.'', gibi sözler söylemenizi öneririm.

sevgili gökçeoz:

şimdi yazacaklarım, öğretmen kimliğinden tamamen sıyrılıp bir anne olarak verebileceğim tavsiye ve düşüncelerdir. kimse kırılmasın gücenmesin.

şu an kendimi sizin yerinize koyuyorum. ben olsam AYNI ŞEYİ YAPARDIM. çünkü bu güne kadar anlattıklarınız ve yapılan uygulamalardan size karşı bir iyi niyet ya da sorununuzun çözümüne yönelik bir tutum algılayamadım.
evet okul idaresinin aldığı okulda daha az kalma fikri doğru. ama yeterli değil. devamında da çocuğunuza yönelik yeni tutum ve yöntemler geliştirmelilerdi. üstelik rehberlik servisi de var. kusura bakmayın ama o servis ne için var? sorununuzu çözmeye yönelik olarak attıkları tek adım onu çocuğu kendilerinden ve diğer çocuklardan uzak tutmaya çalışmak olmuş. duruma bakılırsa zaten okulda az kalma fikrini de sanırım bu yüzden üretmişler. (çok sinirlendim galiba.)
sizin çabalarınızı da görmezden gelmişler.
benzetme ne kadar doğru olacak bilmiyorum ama amaç üzüm yemek değil bağcıyı dövmek gibi görünüyor. en ufak şeylerle başa çıkmaktan kaçarak çocuğunuzu elinize vermişler. ben böyle çabalamama rağmen hala yol alamıyorsam ve tek başıma çırpınıyorsam, galiba kurum değiştirirdim. aslında dönem ortasında hiç te alınacak bir karar değil ama bilmiyorum başka çare var mı?
bu yazdıklarım tamamen empati kurarak oluşan düşünceler. lütfen öğretmen arkadaşlarım ve idareci arkadaşlar alınmasın. velimizin çabasını tekrar kutluyorum. bence doğru karar.
ama işin en önemli boyutu bu yaptığınız davranış çocuğa nasıl yansıdı? başka bir okula vermek ya da okula göndermemek onu nasıl etkileyecek?

hani bademcik ameliyatı için doktorlar neder bilir misiniz? aslında bademcikler enfeksiyonların solunum organlarına ciğerlere geçişini engeller. ama bazı kişilerde o kadar sık enfekte olurlarki, artık faydaları zararlarının gölgesinde kalır. işte o zaman bademcikler alınır.
bence şu an çocuğunuzu gönderdiğiniz okul da öyle olmuş. faydaları maalesef birileri yüzünden zararlarının gölgesinde kalmış. en iyisi ameliyat