benimde böyle bir öğrencim vardı.ilk gün annesi sınıfta kaldı.2. gün ağlaya ağlaya aldım içeri 1 saat aralıksız ağladı dinlemedim ilgilenmedim seni duymuyorum dedim,uzaktan gözlemledim.ne zamanki oyun etkinliğine geçiş yaptım kendi isteğiyle geldi.3. gün annesi geldi çok ağlıyor kıyamıyorum dedi.ben konuşup ikna etmeye çalıştım alışır falan dedim ama çocuk resmen ağlamayı koz olarak kullanıyor ve ailesini parmağında oynatıyor.seneye ilköğretime giderken napıcaklar hiç bilemiyorum çocuk annesinin eteğinin altından bi adım öteye gitmiyor.yani bence alışır derim biraz daha bekle gözlemle.