1.dönemin başından yıl sonuna kadar hem idare hem de veliler tarafından takdir edilen bir öğretmen oldum. İlk yılım olduğu için hiç bir veliyle arama mesafe koymadım onları ailemden biriymiş gibi kabul ettim. Onlar da bu durumdan çok memnunlardı. Ancak şu toplamak zorunda olduğumuz aidatlar nedeniyle sürekli adaletsiz, öğrenciler arasında ayrım yapan bir öğretmen konumuna geitdiler zaman zaman beni. bu durum beni o kadar çok yıprattı ki bir yılı nasıl gçirdiğimi bilemedim. Doğuda olduğum için gerçekten durumu kötü velilerim vardı onların aidatlarını ödeyerek yardımcı olmaya çalıştım. Bu konuda vicdanım çok rahat ama ardımdan hala bu konunun konuşulması beni çok üzüyor. Seneye velilerle bu kadar iç içe olmama kararı aldım ama inşallah uygulayabilirim.

malesef ki bazen iyi niyetli olmak gerçekten insanı çok yıpratıyor özellikle de sizin düşünceleriniz temiz olduğundan bu muameleyi görmeniz sizi dahada çok üzüyordur ne yazık ki maddi konular gündeme gelince herkes değişir olan iyi niyetliye olur üzülmeyin sanırım bazı durumlarda mesafeli olmak en mantıklısı...

sanırım döenmin başında daha dik durmak gerekiyordu ama ben bu konuda pek başarılı olamadım. ama olsun en azından tecrübe oluyor.

Öğretmenliğimizin ilk yıllarında hepimiz bu ve buna benzer hatalar yaptık. İnsan yaptığı hatalar sayesinde olgunlaşma sürecini yaşıyor. Siz de bu deneyimi kazanmışsınız. Hatanızı görebilmeniz, kendinizi eleştirmeniz sayesinde sonraki senelerde daha az üzüntü yaşayacağınıza eminim. Başarılar dilerim, canım öğretmenim.

teşekkür ederim emel öğretmenim. Sizin bu sözleriniz eminim ki benim gibi diğer yeni deneyimsiz arkadasların da içini rahatlatıyordur.