Aklıma düşüyor yüzün gülümser gibi ayrılışın.
Artık sayılı zaman değil müebbet yalnızlığım.
Aklıma düşüyor yüzün gülümser gibi ayrılışın.
Artık sayılı zaman değil müebbet yalnızlığım.
Ve ben alıp başımı gidince akşamları
İçinde yorgun düştüğüm bahçemden dışarı,
Biliyorum; her yol götürür beni o yöne
Yaşanmamış hayatların tersanesine...