nlgnk Nickli Üyeden Alıntı

yeni öğretmenim, 3 aylık. şimdiye kadar anlatılan sorunların bir bende olduğunu düşünüyordum. bunu da yeni atanmama bağlıyordum. sonuçta bilmediğim bir yer, tanımadığım insanlar, ilk kez evden ayrılmışım vs. ilköğretimde çalışıyorum. diğer öğretmenler beni gördüklerinde başını kaldırıp selam vermiyorlar bile. müdürün hiçbirşeyden haberi yok. benden önce öğretmen yokmuş ve anasınıfının perdesini panosunu alıp başka sınıflara vermişler. pano istediğimde bana depodan bezi yırtılmış bir pano getirdi. çok moralim bozuldu ama birşey demedim. onu hallettim kendim. perdeyi de velilerden istedim. biri getirmiş. saçma bir görüntü oldu ama idare ediyor şimdilik, çok sıcak çünkü. müdürü görmemek için evime yazıcı bile aldım. tenefüs olayında da şöyle bi anım oldu. iki hafta olmuştu göreve başlayalı. bir gün çocuklar sınıfta kahvaltı yaparken bende su içmek için mutfağa gittim. bırakabileceğim kimse yoktu. geldiğimde çocuk başını tutuyordu ve eli kıpkırmızı. düşmüş başı yarılmış. çok korkmuştum. müdür yardımcısı nasıl oldu diye sorunca bilmiyorum yoktum dedim kimseye böyle demememi söyledi. bende o günden beri hiç bırakmıyorum, gerçi bırakmıyordum zaten. şimdi diğer öğretmenler tarafından dışlanıldığımı hissediyorum ve okula gitmek işkence bana. çok erken ama bu aralar istifa szünü çok kullanıyorum. tavsiyesi olan var mı?

2008 1 eylulde anaokulunda goreve başladım. oryantasyon haftası 1 eylulde baslamıstı dusunun bız dırek sınıfa gırdık. ıkı sene anaokulunda calıstım bana gore tenefus hakkının verılmemesı ınsan haklarına buyuk bır saygısızlık. goreve başladım ıkıncı hafta çok agır hastalandım o zaman sevk vardı mudurum bana sevk vermedı bır seyın yok dıye ben gıdecegım dedım hastaneye gıder gıtmez acıle alıp serum taktılar bu olayı her anlattıgımda gozlerım dolar hıc bılmedıgım bır sehırde surunerek doktora gıttım. sonrasında o kadar cok sey yasadık ki sınıfımda cok agladım dıger ogretmenlerle bırbırımızı cok tesellı ettık, 20lık dısımı cektırdım mudur okula geleceksın dedı agzım kanlı okula gıttım. ogretmenın bırı acıle gıttı mudur aradı dolabın neden kılıtlı dıye... anlayacagınız hepımız bır sekılde sıkıntı yasıyoruz ama bu sıkıntılar ınsanı guclendırıyor. daha sonrakı kararlarının arkasında daha sıkı bır sekılde duruyorsun. ılk sene hakkımızı bılmıyoruz cunku unıversıtede kımse bıze bunları anlatmıyor. şu anda aynı seylerı yaşasam tavırlarım daha net olur ve korkmam. son olarak atandıktan bır ay sonra mudurle tartıstık ve bana bagırdı butun esyalarımı topladım ben gıdıyorum dedım. (ne kadar cahılsem ) ogretmenın bırısı durdurdu: SEN GİTTİĞİN ZAMAN BU HAKSIZLIKLAR SONA ERMEYECEK YERINE BIRISI GELECEK HER ŞEY DEVAM EDECEK AMA KALIRSAN ÇOK ŞEY ÖĞRENECEKSİN dedi. siz de istifa ettiğinizde bir şey değişmeyecek üstelik bin bir zahmetle kazandıgınız bır hakkı kızdıgınız bırı yuzunden cop atacaksınız bence bır kez daha dusunun.