üç yıl önce bende ilk görev yerimde sizinle aynı sorunları yaşandığım bir köy okulunda 2 yıl çalıştım. sınıfta sadece masalar, çocuk sayısından daha az kırık sandalyeler ve bir sepet plastik bloktan başka bişey yoktu. 22 öğrencim wardı ve hiçbirinin sınıfta kullanabileceği makas, yapıştırıcı, karton vs. materyal yoktu. sınıfım okul lojmanıydı. soba parası için 2 lirayı toplayamadığımız velilerimz siziznde yaşadığınız gibi çocukların ihtiyaç listelerine cevap vermediler. kendi imkanlarımla sınıfı boyattım, sandalyeler aldım, tüm öğrencilerin malzemelerini kendi imkanlarımla aldım. merkez okulda çalışan arkadaşlarımdan geçen yıldan artık kalan boyalardan ve kullanmadıkları oyuncaklardan istedim.üniversitede yaptığımız materyallerimide feda ederek köşelerimi tamamladım. oyun hamurlarını kendim yoğurdum,hikaye kitap setleri aldım, okuma yazmaya hazırlık çalışmalarında kullanılan fotokopileride toplu olarak haftalık çekiriyordm. içinde bulunduğunuz durumu çok iyi anlıyorm. benim öğrencilerimde türkçe problemide vardı. sınıfta materyal yokken hele bide aynı dili konuşmadığınız çocukların ilgilerini kaybetmeden vakit geçirmek çok zor.veli okuldan bekler, milli eğitim sizden, idarenin elinden bişey gelmez ve siz çaresiz kalırsınız. yeni mi başladınız bilmiyorum ama öğretmenlik her yönden fedakarlık gerektiriyor. (maddi yönden biraz fedakarlık yapmanızda yarar var çünkü yardım gelmeyebilir yada zaman alabilir.) dönem sonu yaklaştı sayılır. seneye aynı okuldaysanız herşey düzene girer inşallah. allah yardımcınız olsun.