Onun güzelliğini herkes görüyorsa ;
O bence az güzeldir.
Herkes biliyorsa ,
O bence hiç güzel değildir.
Onun güzelliğini yalnız ben görüyorsam;
Bu sevgidir.
Yalnız ben biliyorsam,
Bu aşktır.
Hiç kimse görmüyorsa bu , yalnızlıktır.
Özdemir ASAF
Yazdırılabilir Görünüm
Onun güzelliğini herkes görüyorsa ;
O bence az güzeldir.
Herkes biliyorsa ,
O bence hiç güzel değildir.
Onun güzelliğini yalnız ben görüyorsam;
Bu sevgidir.
Yalnız ben biliyorsam,
Bu aşktır.
Hiç kimse görmüyorsa bu , yalnızlıktır.
Özdemir ASAF
Ölüm beklemez beni.
Çünkü, ben gene de,
Bir şeye,
Bir yere,
Ya da bir kimseye giderken de,
Kendimden uzakta olacağım.
İşte bunun adı hüzündür.
Özdemir ASAF
Öyle çabuk geçiyor ki günler
Hele sen de bir bak hayatına.
Daha dün doğmuşuz sanki
Yeni okula başlamışız
Yeni sevmişiz
Öyle çabuk geçiyor ki günler
Hele sen de bir bak hayatına
Yarın bitecek sanki her şey
Yarın ölecek gibiyiz.
Daha doymamışız yaşamasına
Günlerimiz dün bir, bugün iki
Sakın bir şey bırakma yarına
Yarın yok ki.
Seni öylesine düşündüm ki,
Öylesine, yaşama’dan önce.
Senden başka bir şey yok sanki.
Ama nasıl da varsın derim sana,
Düşüncelerimce.
Seni öylesine, buldum ki,
Öylesine, kendimden fazla.
Yalnız sensin gölgesiz,
Ayrılmamacasına, yanımda..
Akların arasında karan,
Karaların ortasında akınla.
Öylesine istedim ki seni,
Senden önce..
Öylesine, her şeyin içinde,
Öylesine dışında,
Gün, gece.
Seni öylesine yaşadım ki,
İnan..
Artık nereye baktığım belli değil,
Ne yaptığım belli değil,
Vardığım sonrasızlıktan.
Sessizliğine alıştık,
Konuşmazsın öyle her zaman,
Ama yine de,
Orada yerinde misin ?
Duruyor duyuyor musun ?
Özdemir ASAF
Sevgisiz bir bağlılık,
Bu, insanı yaşaya yaşaya öldüren bir yaşamda sürükler.
Sevgiyle bağlılık,
Bu insanı öldüre öldüre yaşatan bir yaşamda sürdürür.
Hangi eve ,
Başımızı soktuysak.
Yer yerinden oynadı ,
Aşkımızdan.
Büyük aşklar ,
Eve sığmaz diye .
Bir şair sözü vardır da,
Ondan.
Bunca yıl sırtımda bunca insan taşıdım.
Üstümü yaşamak bildiler, altımı ölüm.
Oysa ben, aldatan çizgimin kesinliğinde.
Çoğunun üstümde öldüğünü gördüm.
Özdemir ASAF
Senden yana olanların da,
Sana karşı olanların da bir değeri yok;
Seni anlamadıkça.
Saçların uçuşurdu rüzgârdan.
Yanından seni seyrederdim.
Güneş yakardı, deniz yanardı.
Sen konuşurdun, dinlerdim.
Gülerdin.
Susardın, düşünürdün.
Benimle el - ele yürürdün.
Yol biterdi.
Görmezdim seni.
Zaman yıl yıl geçerdi.
Uzaktan, çok uzaklardan.
Seni seyrederdim.
Kendimi sileceksem, bilirim sende varım.
Senin ben yarısıyla seni ben tamamlarım.
Seni sende bütünler, sana sende inanır,
Seni sende silerim, seni bende yazarım.
Bende iki sen vardı.
Biri sendeki iki sen.
Biri bendeki sen.
Özledikçe yalnız durup - susup baktımsa,
Sorulacakken nedeni nasıl sormadımsa.
Geldiğini umudumda umudla umdumsa.
Özdemir ASAF
Onu kırmış olmalı yaşamında birisi.
Dinledikçe susması, düşündükçe susması.
Tek başına iki kişi olmuş kendisiyle gölgesi,
Heykelini yontuyor yalnızlığın ustası.
Unutmak mı ?
Delisin .
Çocuklukta büyüktüm, oyunlara girmedim..
O bahçelerde kaldı oynanmamış oyunlar.
Ben şimdi anlayorum oyunda çocukları;
Ne zaman, nerde, baksam, beni de oynayorlar.
Soru bir:
Senin yüz fotoğrafın çekilecek
Yüzünde yüz var mı?
Soru iki:
Senin yüz fotoğrafın çekilecek
Sende çekilecek yüz var mı?
Özdemir ASAF
Beni öyle bir yalana inandır ki,
Ömrümce sürsün doğruluğu.
Son isteğin nedir?
Sorusu,
Çok, çok kolaydır,
İlk isteğin nedir?
Sorusundan.
Çünkü,
O soruyu
Kimse kimseye soramadı,
Korkusundan.
Özdemir ASAF
Artık beni kimse yalnız bırakamaz.
Özdemir ASAF
Dünya kaçtı gözüme.
Çıkamaz.
Özdemir ASAF
Artık benim mutluluk denen bir kavramım olmayacak.
Daha mutsuz olmamak için.
Beni benden çıkardınız ,
Beni benden aldınız ,
Göz görmeye-görmeye ,
Bir uzağa bıraktınız ,
Kendime dönmeye artık çok geç.
Özdemir ASAF
Benimle ömür geçer mi ki !..Dedim.
Senle geçirmeye ömür yeter mi ?..Dedi.
İşte bu bana bir ömür yetti..
Çocukluk,
a/ Elde edemediği, isteyip de alınmayan ya da izin verilmeyen bir şey için ağlamak.
b/ Yitirip ya da kırdığı bir şey için üzülmesini bilmemek. Bu çocukluktur. Çocuk içindedir onun.
Büyüyünce a unutmak olacaktır, ağlamak b ye inecektir.
Mutsuzluk ödevim gibi bir şey oldu.
Ne kadar üzerinde düşünürsem o kadar içine giriyorum.
Özdemir ASAF
Gülüş bir yanaşımdır bir öbür kişiye;
Birden iki kişiyi döndürür bir kişiye.
Anılarından kale yapıp sığınsa bile,
Yetmez yalnız başına bir ömür bir kişiye.
Benim şiirlerim vardı,
Ben onları yazmadım,
Onlar beni kıskanırdı,
Ben onları kıskanmadım.
Senin şiirlerin vardı,
Sen onları umursamazdın,
Onlar seni yaşarlardı,
Sen onları yaşamadın.
Özdemir ASAF
Birde lavinia var diksiyon dersimizde hoca herkese bir şiir vermişti bana Özdemir Asafın bu şiirini vermişti hala ezberimde güzel okumuştum ama şiiride :) Lavinia
Sana gitme demeyeceğim.
Üşüyorsun ceketimi al.
Günün en güzel saatleri bunlar.
Yanımda kal.
Sana gitme demeyeceğim.
Gene de sen bilirsin.
Yalanlar istiyorsan yalanlar söyleyeyim,
İncinirsin.
Sana gitme demeyeceğim,
Ama gitme, Lavinia.
Adını gizleyeceğim
Sen de bilme, Lavinia.
ben kendisini ve eserlerini seviyorum. şiir de güzel. teşekkürler paylaştığın için.
Biz değişiriz aşk değişti sanırız.
Yiterken de böyleyizdir,
Yitince de.
Yanına kadar koştuktan sonra, bir adım daha atamayacaksan eğer; oraya kadar sakın koşma.
Sana değil, bekleyene yazık olur.
Kimi aradığını yitirir aradıkça,
Kimi de arayandır, aranan onu bulur.
hepsi çok güzel şiirlerinin
Konuşmak istedikçe sana susuyorum, Kaçmak istedikçe yine sana yakalanıyorum. yenildim işte! ama yinede seviyorum .
yanlızlık paylaşılmaz paylaşılsa yanlızlık olmaz''
Andırırsın beni bana, bana beni,
Dediklerinde, duyduklarında,
Yazdıklarımda seni bana, bana seni,
Söylemesem bile, saklamadıklarımda.
Ah hep aklımda, hep aklımda;
Andırırsın seni sana, sana seni,
Gözlerinde, kulaklarında, dudaklarında.
Özdemir Asaf
Aşk kaçmaktan çok kovalamayı sever,
Görmekten çok özlemeyi,
Dokunmaktan çok düşlemeyi...
Ve aşk öyle haindir ki;
Nerde imkansız varsa onu sever...
Özdemir Asaf
Benim en sevdiğim söz, senden duyduğum ben'dir.