Degerli dostlarim, bazi veliler okul oncesi egitimde cocuklara verilen ev odevlerini abartili ve gereksiz gorur. Ben odev konusuna uc acidan yaklasiyorum. Birincisi ve en onemlisi cocukta sorumluluk duygusunu gelistirdigini ve bunun bir sonucu olarakta cocukta kendine guven duygusunu arttigini dusunuyorum. Ikincisi, ozelliklede 6 yas grubu icin ilkogretimdeki tempoya hazirlik olacagini dusunuyorum. Ucuncu ve son olarakta, velilerin cocuklarin egitimi ile ne kadar ilgili olup olmadiklarini, okula odevini yapmadan sucluluk duygusu ile gelen cocuklarin uzgun yuzlerinden okuyabiliyorum. Simdi sizinle bu konu ile ilgili bir animi paylasmak istiyorum.

Bir ogretmen arkadasimla birlikte ogrencilerimize ev ziyaretlerinde bulunuyorduk. Sira hemen hemen verilen odevlerin hic birini yapmayan bir ogrencimizin evine gelmisti. Eve girip ogrencimizin annesi ile bir muddet sohbet ettik. Anne egitime onem veren, o kurstan bu kursa, o toplantidan bu toplantiya kosusturup kendi gelisimi icin cabalayan yogun bir bayandi. Birazdan acacagimiz odev konusundada mutlaka soyleyecek onemli sozleri olmaliydi. Arkadaslimla birlikte ogrencimizin sinif icersinde cok basarili ve uyumlu oldugunu, ama verilen odevleri yapmadigini, bu durumdan kendisinin de rahatsiz oldugunu ve arkadaslari arasinda kendini kotu hissettigini soyledik. Anne biraz mahcup bir gulumseme ile “Evet odevlerini goruyorum ama biraz abartmiyor musunuz… Bu cocuklar daha 6 yasinda.” dedi. Acikcasi ben biraz sasirdim, cunku aklimda iki ihtimal vardi. Ya ogrencim odevlerinden annesine bahsetmiyordu, ya da anne yogun olusundan dolayi ogrencim ile ilgilenemiyordu. Ama annenin verilen odevlerin hepsinden haberi vardi. Bunun uzerine anneye odevlerin iceriginden cok, cocukta sorumluluk alma davranisini oturtmak istedigimizi ve bu davranisin ancak bu yaslarda yerlestigini anlatmaya calistim. Bu konuda bize yardimci olmadigi taktirde ilerde cocugu ve egitimi ile ilgili daha onemli sorunlar yasayabileceginden bahsettim ama annemiz pek ikna olmamis gibiydi. Bu seferde calismalarindan ve yogunlugundan bahsetti. O an bana ziyaretimde eslik eden ogretmen arkadasim anneye donerek soyle soyledi “Siz diksiyon kursuna yada diger toplantilara seneye de gitseniz bir sey kaybetmezsiniz, ama oglunuz bir daha 6 yasinda olmayacak” dedi. Bu cumler benim anlatmak istedigin herseyi ozetliordu.

Cok uzattim sanirim Sinfimda cocuklari odev yapimina tesfik ettirmek icin bir tablo hazirlamistim. Cocuklarin numara ve sekillerine gore her birine bir pencere hazirladim. Cocuklar kendileri kesip pencerelerini boyadilar ve evimizin uzerine yapistirdik. Cocuklar odevlerini getirdiginde pencerelerine renkli kalemlerle yildiz, kalp ciziyor, bazende stickerlar yapistiriyordum. Pencereleri ozellikle kapakli yapip, sinifta cocuklarin birbirleri ile degil kendileri ile rekabet etmelerini amacladim. Bu konuda da ozellikle cocuklarla birebir konusarak onlari manen desteklemeye ve kendi gayretlerinin olumlu sonuclarini onlara gostermeye calistim. Tablom uzun sure etkili ve faydali oldu. Ama malumunuz cocuklar cabuk sıkılabılıyorlar. Bu yuzden tablonun seklini ve garafiklarini donem donem degistirmekte fayda var.



alıntı