Ben Korkuyorum!!!!

Ben Korkuyorum!!!!


Çocukların korkuları nelerdir? Bu korkularla nasıl başa çıkarlar? Bu soruların cevaplarını bulmak için tek yol var, o da çocukları dinlemek. Bir çok anne-baba ve eğitimci çocukların çeşitli korkuları olduğunu bildikleri halde bu korkular hakkında gerektiği kadar bilgili değiller dolayısıyla konuya gereken önemi vermiyorlar. Ancak konuya gereken önemi vermemek (özellikle de küçük yaşlardaki çocuklar için) çocukların ruh sağlıklarını tehlikeye atmak anlamına gelir, sakın unutmayın!

Korkulara Sahip Olmak:

Çocukların korkulara sahip olması çok doğal bir durum. Ancak bu korkuların sürekli ve yoğun bir şekilde hisedilmesinin gelişime zarar verdiğini akıllardan çıkarmamak gerekli. Bu nedenle bu korkuların sebeplerini en kısa zamanda tespit etmek ve gereken önlemi almak çok önemli.

Konu hakkında yapılmış araştırmalar çocukların büyük çoğunluğunun gerçek tehikelerden (deprem, sel, yangın...) değil (travma durumları hariç), olağanüstü varlıklardan (canavarlar, hayaletler...) korktuğunu ortaya çıkarmış. Uzmanlar bu tip korkuların çocuklarda görülmesinin en önemli sebebini çocukların gelişmiş hayal güçlerine bağlıyor ve durumun normal olduğuna işaret ediyorlar. Ancak bu korkulardan yoğun şekilde etkilenen çocukların da var olduğunu ve bu çocuklarda gerçek dünya ile hayal dünyasını birbirinden ayıramama problemine rastlandığını belirtiyorlar. Çocuklara korkularını yenmeleri için yardım ederken, bu tehlikenin farkında olmak ve gereken zamanda gereken müdahaleyi yapmak ailelere ve eğitimcilere düşen önemli görevlerden biri.

Korkuyu Etkileyen Faktörler:

Birçok inceleme çocuğun mizacı ve özgürlük duygusunun korkularını yenmesinde etkili olduğunu ortaya çıkarmış. Bu nedenle çocukların korkularını sorgularken ve bu korkularla baş etmesine yardım ederken bu iki faktörü göz önünde bulundurmak gerekli. Bu faktörleri kısaca şöyle açıklayabiliriz:

Çocuğun mizacı çok önemli: Çocuğun sahip olduğu mizaç tipi, kendi korkularıyla baş edebilmesinde büyük bir role sahip. 1973 yılında Mary Ainsworth tarafından yapılan bir araştırmaya göre çocuklarda üç farklı mizaç tipi gözlenebiliyor. Bu mizaç tiplerine göre çocuklar “zor çocuk”, “kolay çocuk”, “uyumda yavaş çocuk” diye adlandırılıyorlar. Eğer çocuğunuz zor çocuk dediğimiz kategoride ise korkularıyla baş edereken zorlanabilir ve bir uzman yardımına ihtiyaç duyabilir. Eğer çocuğunuz “kolay çocuk” dediğimiz kategoriye giriyorsa kendi korkularıyla baş ederken daha rahat olacak ve kısa zamanda olumlu sonuca ulaşacaktır.Eğer çocuğunuz “uyumda yavaş çocuk” diye adlandırdığımız mizaç tipine sahipse korkularını yenmeye çabalayacak ama sizin yardımınıza da oldukça ihtiyaç duyacaktır.

Özgürlük duygusu gerekli: Özgürlük duygusu bizim için ne kadar önemli ise çocuklarımız için de en az bizim kadar önemli. Çocuklar erken yaşlarında dünyayı kendi deneyimleri yardımıyla öğrenirler, bu nedenle bu yaşlarda onlara ne kadar çok özgürlük tanırsak (tehlikelerden arındırılmış bir özgürlük) o kadar çok keşfetmeleri için fırsat tanımış oluruz. Bu keşifler onlara dünya hakkında çeşitli bilgiler verecektir ve onların yardımıyla neyin doğru neyin yanlış olduğu hakkında gerçekçi bilgilere sahip olacaklardır. Böylece kendi kafalarında kurguladıkları korku unsurlarının gerçek olmadığını anlayıp, gerçek dünya ile hayal dünyasını ayırt etmeye başlayabileceklerdir.

Neler yapmalısınız?

?Onun korkularını anlamaya çalışın ve onun yanında olduğunuzu gösterin.

?Onun korkularının nedenlerini bulmaya çalışın ve eğer çocuğunuzun korkuları bir çok insanda bulunana korkulardan (karanlık, yükseklik, yalnız kalma...) ise bu korkuların normal olduğunu söyleyin ve bu korkuları yenebileceği hissini ona verin.

?Çocuklarınıza korkular ve diğer insanların duyguları hakkında kitaplar okuyun.

?Korkularını yenmesi için ona yardımcı olun, yaratıcı ve eğlenceli aktiviler yardımıyla bu korkuları yenmesini sağlayın.

?Çocuklarınızın bazı korkuları televizyon kaynaklı olabilir, bu nedenle onların izleyecekleri programlara ve programların sürelerine dikkat edin.

Neler yapmamalısınız?

?Korkuların çok çabuk kaybolmasını beklemeyin.Bu süreç oldukça uzun sürebilir ama sizin için önemli olan sonuç; kısa zamanda kaybolmuş korkular değil, tamamen kaybolmuş korkulardır.

?Çocuklarınızı korkularından ötürü asla utandırmayın.Böyle bir durum karşısında çocuklar kendilerini suçlu hissedecekler ve korkularını yenemeyeceklerdir.

?Çocuklarınızı korkularını yenmeleri konusunda zorlamayın.

?Çocuklara korkularını yendikleri takdirde sizin onları daha çok sevecekmişsiniz hissini vermeyin.Yenemediklerinde psikolojik sorunlar yaşayabilirler.

alıntı