Oğlum Anaokuluna Gitmek İstemiyor

Merhabalar

40 ayını yeni dolduran oğlumu Devlet Anaokuluna kaydını yaptırmıştım..
Sınıf 19 kişik 2010 doğumlu çocuklar var..
Uyum haftasında yanında olduğumuz için sorun olmadı ama ilk 1 hafta hep ağladı eşim yanında durdu..
İlk toplantımız da öğretmen hm çok zorlandığını böyle olacağını bilseydi 3 yaş gurubunu almayacağını söyledi :S

Bu hafta yine her sabah ağlıyor gitmek istemiyorum okula diyor..
her sabah şarkılarla uyandırıyorum neşeli olsun diye türlü türlü danslar ediyoruz sabah sabah ağlamadan okula gitsin diye ama yok
okuldan korkuyorum öğretmenimden korkuyorum diyor..
eşim durduğu süre boyunca öğretmeni gözlemlemiş ağlayan çocuklara çok fazla tahammülü olmadığı kanaatinde..
tabi bilmiyorum sınıf içinde ki durumları izleme görme şansımız yok

akşam eve giriyoruz ilk cümle şimdi okula gitmiyoruz di mi ?? :(

Okul evimize çok yakın hemen bir bina var aramızda
müdür bey olsun diğer öğretmenler olsun bilirdi okulun bahçesinde oynadığı için .. hiç sorun yaşamaz okulu zaten biliyor girip çıkıyor diyordum
ama aşamadık bir türlü..


hasta olduğu için okula gitmiyor 2 gündür..
kaydını sildirmeyi seneye göndermeyi düşünüyoruz
tecrübeli veliler ya da öğretmenler yardım edebilir mi

bende 3-4 yaş grubu öğretmeniyim.şükürler olsun ki çocuklarımdan yana şanslıyım.tek sıkıntım tuvalet sorununu onuda zamanla aşarız..sizin adınıza üzüldüm.tabi çoçuğunuzu en iyi siz tanırsınız,size çok bağlı ise böyle bir yola baş vura bilir,fazla korumacı davranıyorsanız,öğretmenini çoçuğun yanında eleştiriyorsanız vb.bunlarda etken olabilir.ama bunlar olmuyosa ve çoçuğunuz gerçekten korkuyorsa bu çoçuğun uzunca okul yılları olacak 1 yıl erteleyin derim OKUL FOBİSİ oluşmadan.sunuda önerebilirim çoçuğunuza güvende olduğunu diğer arkadaşlarına göre eviniz yakında olduğu için çok şanlı olduğu vs.ALLAH yardımcınız olsun.

Sevgili üyemiz luckynur;

Aşağıdaki makalemin size de faydalı olacağını umuyorum. Umarım en kısa sürede çocuğunuzun okula gitmek istememe nedenini bulabilirsiniz.



Çocuğu okula hazırlamak
• Çocuk ilk sosyal hayatına, önce evde aile çevresi ile sonra yakın çevresi ile başlar.
• Çocuk okula başlamadan önce, ailesi tarafından bir saatliğine komşuda kalmalı, annenin yakınlığından biraz uzaklaştırılmalı, bağımsız hareket edebilmesi desteklenmelidir.
• Bu süre yavaş yavaş arttırılabilir.
• Komşuya bırakılan çocuğa annesi, ne zaman kendisini almaya geleceğini söylemelidir.
( Komşuda yaşıtı olmamalıdır. Yaşıtının bulunması onun isteyebileceği bir ortamdır.)
Çocuk ilk defa aileden uzak kalacaksa somut gerçeklerden söz edilmelidir.
• Okula ne zaman gideceği,
• Okulda neler yapacağı,
• Okulda edineceği arkadaşlıkları,
• Kendisinin okuldan ne zaman alınacağı açıklanmalı ve mutlaka sözü edilen zaman diliminde çocuk bırakıldığı yerden alınmalıdır.
• Bazı çocukların, annelerinden ayrılırken ağlayabilecekleri söylenmelidir.
Ona karşılaşabileceği her şey anlatılırsa bu olaylar gerçekleştiğinde şaşırıp paniğe kapılmaz.
• Çocuğun gireceği yeni ortamda ne ile, kim ile karşılaşacağını öğrenebilmesi için öğretmeni ile tanıştırılmalı, sınıfını önceden görüp tanıması için, öğretmenin uygun bulacağı bir saatte izin isteyerek çocuğun yeni sosyal ortamını tanıma fırsatı oluşturulmalıdır.
• İçsel zekâya sahip ve anneye bağımlı olarak yetişmiş bir çocuk, kendisini yeni sosyal hayatında yalnız hissedebilir.
• Bir saat çocukla okulda kalınmalı ve bu süre içinde ona rahatlatıcı sözler söylenmelidir. Yalnız kalacağı korkusunu yenmesi için güven ortamı yaratılması uygun olacaktır.

Okula ilk defa başlayacak çocuğa neler söylemek gerekir?
• Okula seninle birlikte gideceğiz.
• Okulda öğretmenin ve arkadaşların ile tanışacaksın.
• Öğretmenin ve arkadaşların ile oyunlar oynayacak, eğitim göreceksin.
• Ben bu eğitimi sana evde veremem. Senin okulda bu eğitimi alman gerek.
• Okulda ben senin yanında olmayacağım; ancak yalnız da olmayacaksın. Yanında birçok arkadaşın ve öğretmenin olacak. Onların da anneleri yanlarında olmayacak.
• Okuldan eve gitme saati geldiğinde, ben de seni almaya geleceğim.
• Arkadaşlarını bazen senden önce okuldan alabilirler.
• Bunun için endişe duymanı istemem. Seni mutlaka almaya geleceğim. Ben geciksem bile, öğretmenin ben gelinceye kadar seni yalnız bırakmaz.
• Okulda kimse kalmaz. Öğretmenin okulda kalmıyor. Öğretmenin de kendi evi var. Evine gidiyor, gibi cümleler kurarak somut açıklamaları yaz boyunca yapmanızı öneriyoruz.

Teşekkürler..
Biz bunları denedik süreç boyunca
Bugün yönetim ile görüştük oğlumu sevdiklerini değişik bir çocuk olduğunu ağlasa bile öğretmeninin verdiğini yaptığını anlattılar..
Eve tekrar gittik öğretmenin seni özlemiş parmak kuklanla oyun oynayacakmışsınız vs gibi birçok şey söyledik yıktı ortalığı gitmek istemedi ikna edemedik.. :(
Birde uzmandan randevu aldım onunla görüşüp daha fazla zorlamayacağım

Sizler bu işi yaptığınız için sormak istiyorum
sınıftaki diğer annelerden biri aradı öğretmenin oğluma bağırmasının kızmasının taklidini yapıyor diye söyledi.. bende o anneden öğrendim öyle davrandığını..
acaba çocuğun hayal gücü olabilir mi? belki öyle davranmamıştır
ya da
gerçekten de kızma olayında sınırı aşmış olabilir mi öğretmen??
ve 2. tahminim gibi olduysa ben bu durumda nasıl yapmalıyım ne karar vermeliyim

lütfen yardım eder misiniz ya :(

öncelikle size sabırlı olmanızı öneririm.siz velilerimiz evlerinizde zaman zaman olsada kendi çoçuğunuza tahammül etmekte sıkıntı yaşayabiliyorsunz.bir sınıfta bir çok öğrenci,hepsi farklı aile kültürüne sahip sesinizi duyurmak için sınıfta ne yapabilirsiniz?bazen velilerimiz farklı algılıyolar kusura bakmasınlar.öğretmen bire bir çoçuğa avazı çıktığı kadar bağırıyorsa diyecek yok ! yapmaması gerekir.ama birde sınıf dolu çoçukla öğretmenin yerine koyun kendinizi.

teşekkür ederim.. yardımlarınız için

Ben hak veriyorum ses yükselmelerine bir velinin arayıp çocuğu oğlumun taklidini yapınca üzüldüm sanırım..
Ama amacım oğlumu alıştırmak biraz daha sağlıklı düşününce oldu geçti hedef unutma diyorum kendime..

tekrar teşekkürler
saygılar..

Alıntı:

---

luckynur Nickli Üyeden Alıntı

teşekkür ederim.. yardımlarınız için

Ben hak veriyorum ses yükselmelerine bir velinin arayıp çocuğu oğlumun taklidini yapınca üzüldüm sanırım..
Ama amacım oğlumu alıştırmak biraz daha sağlıklı düşününce oldu geçti hedef unutma diyorum kendime..

tekrar teşekkürler
saygılar..

---

lukynur; kaygı duymanız öylesine doğal ki... İlk kez çocuğunuz aile sıcaklığından ayrıldı. Duyduklarınızı öğretmeni ile konuşmanız sizin gerçekleri öğrenmenize yardımcı olacaktır.

Evde sadece kendisine ilgi gösterilen bir çocuk birdenbire toplum içinde öğretmenin başka çocukları da sevmesi gerektiğini süreç içinde öğrenecektir. Sanırım sorunu ilgi bölünmesi olabilir. Kaldı ki okulun ilk günlerinde hiç bir öğretmenin çocuklara yüksek sesle hitap edebileceğini düşünemiyorum bile...

Çocuklar sınıf ortamına alıştıktan sonra ( sene sonuna doğru) sesimiz yükselmeye başlar. :D Bundan doğal da birşey olamaz gürültüden sesinizi duyurmak için takla bile atabiliyor, çeşitli ilgi toplama yöntemleri kullanmak zorunda kalabiliyoruz.

Küçük yaş grubunda öğretmenin çocuklara yükse sesle birşey anlatması sözkonusu olamaz. Çünkü bu yaş çocukları öğretmen ne söylese yerine getirirler.

Ben aylarca ağlayan çocuk biliyorum. Önemli olan kararlı davranmanız. Eşinizle ''okulda ...... olmuş'', tarzındaki konuşmalarınızdan bile çocuk endişelenerek okula gitmek istemeyebilir. Birçok veli bu konuşmaları gözardı eder, ''duymamıştır, dnlemiyordu'', gibi sözcükler kullanabilirler.

Bence hiç taviz vermeden okula gitmek zorunda olduğunu vurgulayarak çocuğunuzu okula götürün. Ya da bir başka okula götürün. Belki rahatsızlık duyduğu öğretmen değil de sınıf ortamındaki bir çocuktur.

Sorunu en kısa sürede çözmeniz dileği ile...

Sayın Luckynur, sanırım sizin tepkiniz sizi arayan veliye idi ?