Ozanların Şiirlerini Severim

Kendi halimde şiir yazarım
Ozanların peşinde iz sürerim
Heceleri mısra mısra dizerim
Ozanların şiirlerini severim

Ozanlar dokunur gönül sazına
Kışı getirir bir anda yaz ayına
Çiçekleri açtırır gönül bağında
Ozanların şiirlerini severim

Bazen çok uzun yazıyorum
Şiirin sınırlarını aşıyorum
Kalemime dur diyemiyorum
Ozanların şiirlerini türkülerini severim

Ozanlar ki gönlünden geçeni getirir dile
Değmesin ellerine gönüllerine taş bile
Taşı dile getiriler tatlı dilleri ile
Ozanların şiirlerini severim

Ozanlar hiç gönülden silinir mi
Ozansız gönül yolu görülür mü
Ozansız sazsız türkü söylenir mi
Ozanların şiirlerini severim


Yürürler gönül sazları şiirleri ile geceye gündüze
Gönülleri her daim her dem çiçek gibi açar taze
Halkın içindedirler her zaman bakarlar yüz yüze
Ozanların şiirlerini severim

Ozanlar ki kuruyan gönülleri sularlar
Sevgi yolunda bazende çile çekerler
Kimi zaman aç tok gezerler
Canım ozanları çok severim

Ellerinde hiç düşmez kalem ile saz
Haydi, az sende onlar gibi yaz
Onlar gibi yazamam çalamam saz
Canım ozanları çok severim



Kul Mehmet'im az daha oku yaz şiiri
Gönlüne değsin ozanların tatlı dili
Gönül bahçemde açar ozanlar ile şiirlerin gülü
Ozanların şiirlerini severim
Mehmet Aluç