Mehmet Akif Ersoy - Bir Hilal Uğruna
Vurulup tertemiz anlından uzanmış yatıyor
Bir hilal uğruna yarab ne güneşler batıyor
Ey bu topraklar için toprağa düşmüş asker
Gökten ecdad inerek öpse o pak anlı değer
Ne büyüksün ki kanın kurtarıyor tevhidi
Bedrin arslanları ancak bu kadar şanlı idi
Sana dar gelmeyecek makberi kimler kazzın
Gömelim gel seni tarihe desem sığmazsın
Hercümerc ettiğin edvara da yetmez o kitap
Seni ancak ebediyetler eder istiab
Bu taşındır diyerek kabeyi diksem taşına
Ruhumun vahyini duysam da geçirsem taşına
Sonra gökkubbeyi alsam da rida namiyle
Kanayan lahdine çeksem bütün ecramiyle
Ebri nisana açık türbene çaksam da tavan
Yedi kandilli süreyyayı uzatsam oradan
Sen bu avizenin altında bürünmüş kanına
Uzanırken gece mehtabını getirsem yanına
Türbedarın gibi ta fecre kadar bekletsem
Gündüzün fecr ile avizeni lebriz etsem
Tüllenen magribi akşamları sarsam yaranaw
Yine bir şey yapabildim diyemem hatırana
MEHMET AKIF ERSOY
