ANAMURLUNUN ŞİİRİNİ GÖRÜNCE BENİMDE AKLIMA DİYARBAKIRLI BİR ANNENİN AĞZIYLA YAZILMIŞ BU ŞİİR GELDİ
Oğlum Ehsan!
Ana Heyran Nasılsan?
Ne Haldasan?
Biz Seni Aramasah Sormasah
Sen Bizi Ne Arisan Ne De Sorisan
Sen Ne Hersiz Bir Evlatmişsan
Bemırad Olmiyasan
Hahın Kızinan Gezisen Dolaşisan
Edemisen Anan Mektup Yazasan?
Heç Allah’tan Korhmisan Bizi Merahta Bırahisan?
Dünegın Diyazan Oğli Hüsen Gelmişti Ankara’dan
Getmişem Sağlık Haberin Ondan Almişam
Seni Belediye Otobozunda Görmiş Bir Kıznan
Sözlüm Diye Bahsetmişsen O Kızdan
Bir De Yüzüg Tahmişsan Barmağan
Niye Oğlum Sen Anasız Kalmişsan
Sensahan Evlenmağa Kalmişsan?
Hüsen’e Dedim Ki;
“Hüsen! Hele Birezim Kızi Anlat”
Dedi Ki;
“Ne Anlatayım Diyaza, Ay Parçasi Bemırad”
Gülende Güller Açi
Ağliyanda Incinen Mercan Saçi
Bele Güzel Ne Görülmiş Ne Duyulmiş
Hak Teala Öz Nurundan Yaratmiş.
Ehsan!
Niye Sen Hırıf Olmişsan
Böyüklerden Danışmadan Evlenmağa Kahmişsan
Kardaşından Da Mi Ibret Almisan?
Getti Bir Tango Kız Getirdi
Ne Kendisi Rehet Etti
Ne De Bizi Rehet Ettirdi
Kız Da Kız Olaydi Üregim Yanmazdi
Ele Zaif Ele Zaifti Ki
Ayni Çırtik Eso’ya Benzidi
Çırpi Gibi Bacaği
Emin Ağanın Ayaği Gibi Ayaği
Çamaşır Tokaci Gibi Elleri Vardi
Ne Ağlidi Ağliyasan
Ne Gülidi Gülesen
Ne Konuşmağımızi Begenidi
Ne Bişirdiğımızi Yeyidi
Zıkkımın Köküni Yiyeydi
Hırçikli Meftüneyi Ağzına Koymidi
Kibekudura Kaşığıni Degdirmidi
Pencegoşt Kebabından Hanımın Meğdesi Bulanidi
Herbişede Kusur Bulidi
Herbişeye Yengi Yengi Adlar Tahidi;
Ben Deyidim Babakanuç
O Deyidi “Patlican Ezmesi”
Ben Deyidim Lebeni
O Deyidi “Yoğurt Çorbasi”
Ben Deyidim Hılorik Aşi
O Deyidi “Ekşili İzmir Köftesi”
Yoh! Carut Degil Faraşmiş
Küçe Degil Sokahmiş
Bellüe Degil Oluhmiş
Hebene Degil Destiymiş
Havuca Pırçikli Demah Ayıpmiş
Ben Bele Konuşiyam Diye Benden Utanimiş
Niye Kendi Yaptığından Utanmidi
Gün Evle Olidi Yatahtan Kahidi
Ne Hevşi Süpüridi Ne Ayah Yoluna Su Dökidi
Benim Elimden Çaput
Onun Elinden Roman Düşmidi
Gezmağa Gidende De En Öge O Düşidi
Birgün Baban Tükenden Geldi
Sakosi Çininde Içeri Girdi
Hanımın Kızi Yerinden Bile Teprenmedi
Baban Çoh Ağırına Getti
Bırahsam, Alimallah Saçıni Pırçigini Yolacahti.
Ben Ne Şanssız Bir Kariymişam Anam!
Kaynananların Zalım Zamanında Gelin Olmişam
Gelinlerin Zalım Zamanında Da Kaynana Olmişam
Kime Ne Etmişem Ki Bulmişam.
Ehsan! Sen Sen Olasan
Akli Başında Bir Kız Alasan
İster Diyarbakır’li Olsun
İstersen Yedi Yabancidan Olsun
Yeter Ki Helal Süt Emmiş Bir Kız Olsun
İstiyem Ki Sonradan Pişman Olmiyasan
Kari Kısmi Ayakkabi Degil Ki Sıhtimi Çıharasan Atasan
Namusumdur Diyecahsan
Ömribillah Çekecahsan.
Ehsan! Biliyem Eyisen Hoşsan
Herşeye Çabuh Kızisan
Kızanda Da Alalo Gibi Kabarisan
Oğlum! Asebi Erkegin Kahri Çoh Olur
Kahır Çeken Kari Zor Bulunur
Onun Için Kariların Hamuri Sabırnan Yoğrulmuştur.
Onlar Hanımdır
Onlar Hatundur
Onlar Sultandır
Onların Mekânı Cennet-I Âlâ’dır
Onlar Işıhtır
Onlar Nurdur
Onlar Yüce Allah’ın Erkeklere Bir Lütfudur.KADRİ GÖRAL
