Edab-i Hayat

İçimizdeki büyümeye gönülsüz çocuğun nedir bu İstanbul’dan çektiği?
“Ah İstanbul, iki yakası bir araya gelmeyen deli gömleğim!” Bırak artık fikrimin sana dönük düşlerini incitmeyi… Bırak da Boğaz’ımdan geçsin tıka basa umut doldurulmuş yük tankerleri… Bırak hadi salına salına gezinsin gözlerimin ufuklarında ince belli güzel_Marmara...
Ah İstanbul… Reva görmedin ki güneş kaçkını çocukluğuma, dizlerinde ölmeyi…
Özgür GÜMÜŞSOY

Teşekkürler paylaşım için.:)

Bu kadar mı güzel anlatılır... İçime işledi resmen ve bir kez daha hissettim ki ben İstanbulu yine çoooook özledim....