-
BİRDEN
BİRDEN
Başlar akbüyü gezerken ipliğinde örgülerin
bakır ipekten yontu bir geçmiş dokunur
birden yalnız sezgiyle geçer resimler
daha dün seçilen ölüme tanık yüzlerde
çoğalırken dar kapıları adımların.
Herşey ayakaltı biraz basıldıkça azalan düşerken sesleri ışıkların erken sokaklara birden yalnız sallantıyla soluyor tüller
daha dün çürük bir ahşaba takılı evlerde çoğalırken bahçıvan makasları mor dalların.
Tutulur koparılmış bir yarın burçlardan yüreklerde çelik rendesi elenmiş gece
birden yalnız acıyla duraksız bulutlar daha dün herşeyi ihanet tarihlerde çoğalırken kan kurşunları kargıların.
Konaklar camların hangi yaz kırıkları gittikçe incelen geçmiş kopuyor çürük birden yalnız yelesiyle uzak sürgüler daha dün paslanmayı bekler cumbalarda çoğalırken köpüğü kahvelerin.
"ERDOĞAN YILMAZ"
-
-
