Hayata dair…

https://www.onceokuloncesi.com/image...8cc27abf5d.jpg

Hayata dair…
Keşke hayat bir çocuğun bakışı kadar berrak olsaydı… Veyahut büyümek sadece biyolojik olsa da ruhlarımız hep çocuk masumiyetinde kalsaydı.
Bir çocuğun gözüyle görmek yaşamı… Olaylara bir çocuk kadar yansız bakabilmek… Bir çocuk kadar temiz sevebilmek insanları… Büyüklerin hunharca yaşadığı hayatı kim bilir nasıl güzel ve yaşanılır kılardı.
Ama kural o ki dünyaya gelen büyüyor; büyürken içindeki masumiyeti öldürüyor veya unutup kalbinin en ücra köşesine gömüyor. Büyüdüğümüzü zannediyoruz ama iç dünyamızı gittikçe küçültüp daraltıyoruz.
Vermeden almayı, sevmeden sevilmeyi arzuluyoruz. Yakınımızdaki mutlulukları kaçırıp hep uzaklara bakıyoruz. Biraz etrafımıza baksak… Baksak ta görsek o masum yürekleri…
Bakışlarında hatırlasak unuttuğumuz bütün güzellikleri. Bir çocuğun gözlerinde bulsak yeniden kaybettiğimiz her şeyi…