BİZ ÖĞRETMENLER SINIFTA EN ÇOK NE DERİZ?Konusuna cevaben...
-HADİ ÇİÇEK OLALIM. HMM BURADAN MİS GİBİ KOKULAR GELİYOR, AA BURADAN BİRAZ KÖTÜ KOKULAR GELİYOR, KİM ÇİÇEK OLMADI BAKAYIM
-Çiçek bahçede olur öğretmenim.Ben sınıftayım ve benim yapraklarım da yok.Hem evden çıkmadan, babamın parfümünden kullanmıştım.Kötü kokmamam gerekir
-BİRŞEY SÖYLEYECEKSENİZ, PARMAK KALDIRIN! PARMAK KALDIRMADAN KONUŞMAYALIM!
-Ağzımız boşuna mı var öğretmenim?Konuşmadıktan sonra…
-EVİNİZDE DE BÖYLE OYUNCAKLARI DAĞITIYOR MUSUNUZ? ÇÖPLERİ YERLERE Mİ ATIYORSUNUZ?
-Mümkün mü?Hele bir atayım çöpleri yere.Annem elinde terlik koşturur peşimde.İyi ki siz annem gibi değilsiniz.
-EVİNİZDE DE DUVARLARI KARALIYOR MUSUNUZ BÖYLE?
-Niye yalan söyleyeyim,karalıyorum;ama benden başka kimsenin göremeyeceği gizli yerleri karalıyorum.Sakın anneme söylemeyin ha!Söylerseniz gizli yer falan kalmaz sonra.
-ÇIKAR O SAKIZI AĞZINDAN BAKAYIM!
-Kimse bana "sınıfta sakız çiğnenmez" dememişti ki öğretmenim…
-OĞLUMMM/KIZIMMM, KİME DİYORUM BEN?!
-Bilmem…
-0ĞLUM/KIZIM Bİ DURUN BAKAYIM, SESSİZ OLUN.
-Offf! Sıkıldım ama…
-ARKANA YASLAN, BAĞLA KOLLARINI.
-Hep aynı sözler…Ben robot muyum Allah aşkına?
-DİNLE BURAYI!
-Kulaklarım ağrıyor,dinlemesem…
-AFERİN YAVRUM. ÇOCUKLAR, BAKIN İŞTE ARKADAŞINIZ GİBİ OLUN.
-Eveeet, anladım!Arkadaşıma yağcılık yapıyorsunuz.
-SANA BÖYLE YAPSALAR HOŞUNA GİDER Mİ? ÇABUK ARKADAŞINDAN ÖZÜR DİLE BAKAYIM!
-Hoşuma gitmez;ama arkadaşım da bir kere bana böyle davranmıştı ve benden özür dilememişti.
-BİR, Kİİ, ÜÇ TIP!
-Ayyy,öğretmenim çok komiksiniz.
-HHHŞŞŞŞŞ SUSUN!
-Kapı açık mı kalmış öğretmenim?” HHHŞŞŞŞŞ " diye bir ses geliyor da dışardan.
-YAVRUM SUS, BAK BİR DAHA SÖYLEMEYECEĞİM!
-Ben de “öğretmenim,lütfen bir daha söyler misiniz?” diye yalvarmayacağım.
-ANNENLE BABANA SÖYLE, OKULA GELSİNLER.
-Öğretmenim çok ayıp ediyorsunuz ama… Ben bir şey yapmadım ki…
-BAKALIM, KİM YILDIZ ALACAK?
-Yaşasıııınnn! İmkansızı başaracağım ve yıldız alacağım.
-kendini de unutsaydın ya çocuğum.
-Öğretmenim beni çok kırdınız.Demek beni sevmiyorsunuz.
-herkes aynı anda konuşursa, ben hiçbirinizi anlayamam ki.
-Biz birbirimizi anlıyoruz ya… Siz anlamasanız da olur.
-parmak kaldırmayana söz yok. "öğretmenim, beeennn" diyeni kaldırmam, bu (parmak kaldırmak) "öğretmenim" demek zaten.
-Beni kandırıyorsunuz.Öğretmenim sizsiniz.Parmak demek öğretmenim demek olur mu hiç?
-İsmet, ölürsem sorumlusu sensin
-Ben ne demek istediğinizi anlamadım öğretmenim.Ben anlamasam da sakın siz ölmeyin.Çok ağlarım sonra.
-oğlum yerine otur!
-Sandalyemin bacağı kırılmış öğretmenim.Düşerim oturursam.Hem benim çişim geldi.
-ben bunları zaten biliyorum ama sizin öğrenmeniz lazım.
-Ben buraya bunları öğrenmek için gelmedim ki.Hep annemin yüzünden.Kendisi rahatça gezsin diye beni buraya mahkum etti.
-evet çocuklar, şimdi fermuarları çekiyoruz. (hareketle de ağzımıza fermuar
çekme hareketi yapılır. beden dili ).
-Öğretmenim fermuarım bozulmuş,çekemiyorum.
-çeneniz değil eliniz çalışsın!
-Ama elim zaten meşgul öğretmenim. Şu anda tek özgür olan yerim çenem…
-özür dile öp bakayım arkadaşını. sarılıp barışın hadi bakayım.
-Üzgünüm bunu yapamayacağım;çünkü domuz gribi kol geziyor.
çocuk bir hata yapmıştır. öğretmeni azarlamaktadır. çocuk aynı hatayı yapan arkadaşını ispiyonlar hemen;
-ama Ayşe' de yaptı öğretmenim.
-Ayşe kendini pencereden aşağı atsa sende atacak mısın yavrum?
Hayır,asla böyle bir şey yapmam.O sizin hüsnü kuruntunuz.
-beni böyle üzerseniz bende sizin öğretmeniniz olmam, gidip başka çocukların öğretmeni olurum.
-Annem de hep “başka çocukların annesi olurum” diyor.Ben bu tehditlerden sıkıldım artık. Unuttuğunuz bir şey var: Ben daha çok küçüğüm…
Yanlış şeyler yapabilirim.Siz biliyor musunuz öğretmenim,ben hangi hayat şartlarında yaşıyorum?Annem babam ayrı mı?Babam işsiz mi?Benim hayatımda dayağın yeri ne?Birisi el kaldırınca neden irkiliyorum?Küçücük evimizde kaç kişi yaşamak zorunda kalıyoruz acaba? Kimsenin saçlarımı okşamayı bile aklına getirmediği bir çocuk olup olmadığımı biliyor musunuz?
Saçlarıma dokunun,yanaklarımı okşayın.Bana, beni sevdiğinizi,sizin için çok önemli olduğumu hissettirin.Ben, sizi çok seviyorum.Aslında siz de beni sevdiğinizi söyleyeceksiniz; ama şımarırım diye korkuyorsunuz.Şımarmam valla.Mutlu olurum.Gözlerimin içi güler…
Beni affedin öğretmenim.Bazı nedenlerim var;elimde olmayan bu nedenlerden ötürü sizi üzüyor olabilirim.
Ben küçücük bir çocuğum daha… Sevgiye,şefkate ihtiyacım var.Unutmayın ki,”sevginin doğup büyüdüğü her yerde çiçekler açar.”
Ülkü Duysak
