Çocuklara vermeye çalıştıklarımız biz de ne kadar var??

Merhabalar. 5 yıldır okul öncesi öğretmeniyim ilk başta zorlandığımı düşünsemde şimdi tam istediğim gibi bir öğretmen olabildim. Okulumuzun inkanları pek yok çalışma kitabımız hatta örnek kitaplarımız bile yok buna rağmen her sene canla başla çalışırım. Mesleğimi seviyorum çocuklarla birlikte birşeyler üretmekten farklı yaratıcı etkinlikler yapmayı çok seviyorum. Sıkıntım şu ki 3 tane zümrem var ve çalıştığım ve farklılıklar katarak yaptığım için okulda sevilmiyorum. Yani şöyle söyleyim yapmak istediğim her şeyde zümrelerim bunu neden yapıyorsun ne gerek var gibi sorularla karşılaşıyorum. Ben kimsenin yaptığına karışmam ama kimse istemiyor diye de yapacaklarımdan vazgeçmem bizler çocuklara arkadaşlığı dostluğu aşılamayı hedeflerken çevremde bu kadar bencil öğretmenlerin olması beni ürkütüyor. Sadece daga fazla çalıştığım için arkamdan farklı şekillerde kuyum kazılıyor. İnanın çok doluyum. Zümrelerine ilk geldiğinde samimiyetle yaklaşıyorum ve paylaşımcıyımdır da ama bir süre sonra karşı tarafdan bir müdahale geliyor işin mi yok bunla uğraşıyorsun benim işim bu ve ben işimi çok seviyorum. Her okulda bu böyle mi arkadaşlar? Her zaman için çalışan dışalanıyor mu?? Çok basitinden Anneler günü kutlamam bile büyük sorun oldu hem yapmak istemiyorlar hem de yapanı da istemiyorlar. Hani bunu içimden gelerek yapıyorum sınıfa girdikten çıkana kadar 1 dk boş durmam onlar serbest zamandayken sanat etkinliklerini kendimiz çizdiğimi için 30 çocuğa tek tek çizerim belki yoruluyorum ama ben bundan zevk alıyorum. Onlar çizmek istemediklerinden sanat etkinliğine karşı olduklarını söylüyorlar.Ne yapacağımı şaşırdım okula gelen kim varsa beni secmiyor ya çalışmayıp dostluklar kurucam ya da çalışıp kötü insan olucam. Okul değiştirmeyi kafama koydum ama gittiğim yerde de bencil insanlarla karşılaşır mıyım korkusu sardı içimi.. Bu her yerde böyle mi arkadaşlar??

Malesef böyle.Benimde 11. yılım. Her gittiğim okulda aynı sorunla karşılaştım. Ya yaklaşıp bilgilerimi arkadaşlık arkasına sığınarak alırlar, sonra kazık atıp senden kötüsü olmaz, öğretmen arkadşlarına bile seni kötüleyip kendilerini haklı çıkarırlar. Ya da sana cephe alıp arkandan konuşurlar. Ama ben hiç vazgeçmedim. Her yılım deneyimlerimi geliştirmekle geçer. Başkalarının deneyimlerimi baltamasına izin vermem. Varsın aynı branştan arkadaşlarım olmasın. Kıskanç arkadaşlarım olacağına hiç olmaması daha iyi. Yani kendinizi hazırlayın. Bildiklerinizi paylaşmayın, şunu yapacağım diye konuşmayın. Sınıfta siz, öğrencileriniz ve velilerinizdir işi götüreceğiniz kişiler. Takdiri de onlar verir. Sizin kendinizi anlatmanıza gerek bile kalmaz. Tercih edilen öğretmen olursunuz.
Onun için siz susun yaptığınız işler konuşsun. Çekemeyenlerde hayatınızda olmasın...
Başarılar dilerim bu zorlu yolculukta...

teşekkür ederim hocam.. inanın böyle insanların etrafımda olması yaptığım işten daha çok yoruyor beni. tebrik etmek takdir etmek bu kadar mı zor. ben karşımdaki öğretmenin farklı bir fikirini görürsem imreniyorum tebrik ediyorum ve ben daha iyisini nasıl yaparım diye düşünüyorum asla karşımdakinin yaptığına yapacağına ket vurmadım karışmadım ve bunun yanlış olduğunu düşünüyorum. çalışma arkadaşları çok önemli tüm öğretmenler bu karakterde değiller elbett dualarım özverili bir öğretmenle birlikte çalışabilmek umarım gerçekleşir.