her yeni gün düşer çizgilerle yüzüne
karışır her yeni günde hüzün sevince
hatırlamazsan eğer doğduğun o günü
yanındayım işte bırak bu hüznü..
Yazdırılabilir Görünüm
her yeni gün düşer çizgilerle yüzüne
karışır her yeni günde hüzün sevince
hatırlamazsan eğer doğduğun o günü
yanındayım işte bırak bu hüznü..
Direniyorum acılarıma yine dünya, inadına yaşıyorum kıyamet ortasında.
ankara’dan abim gelmiş
evde bir bayram havası
annem babam beni çok severmiş
dağılır duman duman bir ömür
''Bekliyorum yollarını beklemekle bitmiyor
Besliyorum aşkını aşkın rengi soluyor...''
Caddeler kalabalık sokaklar sensiz
Bir ömür geçiyor şarkılar sensiz
Bardakta çay üşüyor
Sigaralar ah yarım
Kırıldı düş aynası
Özledim seni
Yas tutuyor ay
Ağlıyor yıldızlar
Neyi anlatır ki
Sensiz zamanlar
Yaralı kuşlar havalanıyor
Yalnız göğsümden
Gün doğmuyor içimde
Yüzüm nehirler yatağı
Yumma gözlerini uyuma bu gün
Bütün gölgeler akşam oluyor
Üşüyor yaprak dallar üşüyor
İçimde kış gibi bir mevsim üşüyor
topraktan varolan insanoğluna tanrı can veriyor yaşamak için
yalnızlık yaraşmaz tanrı kuluna sevmek gerekiyor yaşamak için
bazen sevdiklerin terk edip gider
sanırsın yok olur bütün ümitler
bitmeyecek gibi gelsede dertler
katlanmak gerekir YAŞAMAK İÇİN...
herkes yarınından bir ümit bekler
her doğan güneşle silinir dertler
zannetme bu hayat hep böyle gider
sabretmek gerekir YAŞAMAK İÇİN
hasretin yüreğimin en sadık bekçisidr SEVGİLİM...
dinlediğim şarkının girişindeki şiirden...
öyle uzaktan uzaktan hiç konuşmadan nasılda bağladın beni hani bir geldin bir kayboldun esrarlı mağrurdun aklıma sardım seni...
ördü kader ağlarını