Atatürk bir okula gitmişti.her zaman olduğu gibi
bütün çocuklar etrafını sardı.
hepsi sevinç içinde onu alkışlıyordu.
Yalnız küçük bir çocuk;bir kenara çekilmiş,ilgisiz gibi duruyordu
bu durum Atatürk'ün gözünden kaçmadı. Onu yanına çağırdı:
-Çocuğum,neden durgunsun? Bir derdin mi var?
Hasta mısın? dedi.
Çocuk:
-Bir şeyim yok efendim,dedi.Arkasını döndü,
gözlerinden akan yaşları gizlice sildi.
Atatürk:
-Niçin ağlıyorsun yavrum?
Sen ağlayınca ben çok üzülüyorum,dedi.
Küçük çocuk,o vakit yaşlı gözlerini Atatürk'e çevirdi:
-Atam,seni böyle yakından görmek isterdik. Geldin,gördük,sevindik.
Ama artık sıramızı savdık.Bir daha seni ne zaman göreceğiz?
Ona ağlıyorum.
Atatürk oradaki çocuklara baktı:
-Beni ne zaman görmek isterseniz,aynaya bakın.Siz Türk çocukları
benim birer parçamsınız.Bende sizin,dedi.
