SABUN KÖPÜKLERİ OKYANUS'unuzdan BİR ŞİİR

Alsam seni yanıma gidebildiğim en uzak yere
Neresinin olduğunun ne önemi var fark eder mi?
Gelsen benimle görsen benim gözlerimle yaşanacakları
Eğer sen varsan güneşliktir yıldızlarla kaplıdır
Gökyüzü nasılda sonsuzmuş gibi gelir insana
Şarkılardaki melodiler gibi sanırdım hayatı
Bir sözdür belki beni benden alan kendimden geçiren
Bir bakıştır böylesine kalbimi cayır cayır yakan
Tek bir ifadedir beni böyle yiyip bitiren yitik bırakan
Gülüşlerimdir saklandığım limanım kaçak dolaştığım
Binlerce insanın içinde yalnız kalan bedenimdir ancak
Ruhum el ele vermiş seninle gönlümüzün baharında
Çocuk saflığında düşüncelerim çamurlara bulanmış
Boğazımda düğümlenen artık hiç söylenmeyecek olan sözlerim
Kimse bilmeyecek gerçek nedir oldu sırlarım
Sevda yüklüdür bulutlarım yağmaz ıslamaz gönül bahçemi
Ne kıymetlidir bir damlan ben bilirim kimse anlamaz derdimi
Dört duvar arasına hapis olmuş sabun köpükleriyle oyalanır
Ne hoştur görüntüleri şeytanla yarışırlar aldatırlar masumları
İnsan kılığında sanırsın hepsi kanatlı bir melek
Sabun köpükleri gibi kısadır ömürleri
Püf desem hepsi olur hayal bir varmış bir yokmuş
İzleri bile kalmaz bende olur hepsi koca bir yalan
Maskeleri çabuk düşer görene vay bir de aldanıp ta onlardan olana
Dünya acımasız derler inanma insanlardır beter olan
Zalimdir O vefasızdır bu biliyor musun?
Acıma sakın acınırsın görünüşe aldanma dostum
Ne demişler içi beni dışı seni yakar
Ölüyorum her gördüm duyduğum yaşadığım anda
Kahpe bir kurşun gibi bağrımı delip geçer
Tatlı anılarım gelir hoş bir gülümseme yayılır yüzüme
Ellerim buz kesilir heyecan sarar sarmaşık misali bedenimi
Hemen hazırım ülkemin prensesi olmaya
Duygularım var olan hazinelerim gülüşlerim yarınlarım
Biz seninle en uzak yerlere gidelim çirkinlikten uzak olsun
Masalımızın kahramanı biz olalım sabun köpükleri değil
İzler bırakalım belki gelen olur ardımızdan hakikati savunan



08/06/2011
Çarşamba
15:00