MEĞER
Meğer geceler ne uzunmuş…
Bir çocuğun rüzgara saldığı uçurtmasının
İpi gibi,
Çek çek bitmiyor.
O hırçın rüzgarda savurup duruyor saatlerimi…
Meğer geceler ne uzunmuş,
Bir bebeğin saatlerce nedensiz ağlamasını
Bilmediği gibi.
Ağla ağla bitmiyor.
O incecik ruhumda tüketip duruyor saatlerimi…
Meğer geceler ne uzunmuş,
Bir dağın bir dağa neden kavuşamadığını
Düşündüğü gibi,
Sabır sabır bitmiyor.
O küçük yüreğimde irdeleyip duruyor saatlerimi…
Meğer geceler ne uzunmuş sevdiğim,
Hasretliğinin acısını çekmek,
Sensizliğin boşluğuna dayanmak,
Yokluğuna sarılıp sabretmek,
Meğer,
Ne zormuş…
GÜLŞAH ALTAY
12/08/2010
