papatyabahçesi Nickli Üyeden Alıntı
anne olmak çoooook farklı birşey.... diye başlamayı uygun gördüm.
hakikaten insan anne olmadan önce daha sabırsız.dar açılı vs.oluyor.ama oğluşumu daha içimde hissetmeye başlamamdan sonra bu duygularım değişti.tamamen merhamet sahibi olup çıkıveriyosunuz.o minicik ellerini ve ayaklarının tekmelerini hissediyosunuz.onunla 9 ay gibi uzun bir yolculuğa çıkıp o sürede tanıyosunuz onu.
tüm yolculukların sonu acı verir. ama o meleğin yolculuğunun sonunda tüm benlikleri bir sevinç kaplar.
hele hastanede ilk görüşünüz.......
tarifsiz mutlulukların hepsini aynı anda yaşarsınız.önce inanamazsınız
BU BENİM Mİ ? diye defalarca tatlı bir soru sorarsınız kendinize.o ise minnacık gözlerini açmaya çalışır dudakları hareket eder... ve nekadar masum,korumasız olduğunu o anda anlarsınız.zamanla bir çok şeyi paylaşır onunla beraber öğrenirsiniz.
ne güzel bir duygu oğlum şuan 2,5 yaşında ve sanki onunla senelerce yaşamış gibi hissediyorum.
canım oğlum meleğim benim seni çok seviyorum ve seninle şimdiden gurur duyuyorum küçük erkeğim benim...............................
