ÇOCUĞUM İÇİN TATİLİ EN İYİ ŞEKİLDE NASIL DEĞERLENDİREBİLİRİM?
ÇOCUĞUM İÇİN TATİLİ EN İYİ ŞEKİLDE NASIL DEĞERLENDİREBİLİRİM?
Tatillerin aile içi ilişkileri yakınlaştırma ve birlikte geçirilen zamanı artırma yönünden önemli olduğunu biliyoruz. Özellikle çalışan anne ve babaların izin dönemlerini çocuklarının tatil döneminde kullanması sınırlı aile içi etkileşimi artıracaktır. Aile üyelerinin hep birlikte geçireceği bu tatil dönemlerinin iletişim, çocuklarına model olma, onları tanıma ve gelişimlerini görebilme açısından da yararları olacaktır.(Şenol, 2007)
Okulda başarısız olan çocuğa dinlenmesi için gerekli tatil döneminde, ders çalıştırmaktan çok neden başarısız olduğunun değerlendirmesi yapılıp, nedenleri ve çözüm yollarının bulunması gerekir. Dinlenme, yeni öğretim dönemine hazırlanma ve aile ilişkilerini geliştirme amaçlı tatil döneminin ders çalışma ile geçirilmesi ne başarılı çocuklar için, ne de başarısız çocuklar için yersizdir. Ancak ilkokul birinci sınıfta okuma yazmayı sökmede zorlanan çocuklarda, onların da zevk alabileceği şekilde bu becerilerinin gelişmesine katkıda bulunulabilir.
Tatil süresi çocuk için belli bir dinlenme, tekrar enerji toplama, başka alanlara yöneltilerek ders stresinden uzaklaştırma amacıyla değerlendirilmeli. Böyle olduğu zaman yeni döneme başlayan çocuk daha enerjik daha istekli olabilir. Amaç tatil süresince stresli ders ve sınav ortamından uzaklaşıp dinlenme, gerekli enerjiyi toplama olmalıdır.
Ailenin çocukla birlikte ders çalışması okul zamanında bile olmamalıdır. İlkokul birinci sınıftan itibaren çocuğun derslerini kendi kendine yapması teşvik edilmeli. Ancak bilemediği bir soruda yanıt vermesine yardım edilebilir veya düzenli bir şekilde, belli saatlerde ödev başında durması sağlanabilir. Eğer birinin çocuğa dersleri konusunda destek vermesi gerekiyorsa, bunun aile bireyleri dışından biri olması önerilir. Bu çocukla aile bireyleri arasında çatışma çıkmasını engeller.
Tatiller aile içi ilişkileri yakınlaştırma ve anne-baba ile birlikte geçirilen zamanı artırma açısından önemlidir. Özellikle çalışan anne ve babaların izin dönemlerini çocuklarının tatil döneminde kullanması çocuklarla iletişimi artırarak sorunun kaynağının birlikte değerlendirilmesine yardımcı olur. Ancak çocukların bireysel programlara gönderilmesi de aslında son derece yararlıdır. Çocuğun anne-babasından ayrı kalabilme, yaşıtları ile iletişim kurma becerilerini geliştirmek için bir haftalık kamp programları önerilebilir. Ancak Türkiye'de bunlar için yeterli imkân olmayabilir.
Tatil zamanlarında çocuklar bazen yapacak şey bulamayıp sıkılabilirler. Tatilin başlangıcında görülen heyecan, heves geçmeye başlayınca yapacak yeni uğraş ve aktivitelerle vakitlerini eğlendirici ve eğitici geçirmelerini sağlamak gerekir.
Okul zamanında çocukların hayatına rutinler hâkimdir ve çocuklar serbest zaman geçirme fırsatını çok fazla bulamazlar. Ayrıca anne-babalar da çocuklarla birlikte vakit geçirme olanağını pek fazla bulamazlar. Tatiller anne-babalar için çocukları ile birlikte olmaya öncelik verebilecekleri ve birbirlerini daha iyi tanımak, anlamak ve birbirilerinin arkadaşlığından zevk almak için değerlendirebilecekleri bir fırsat olabilir. Çocuklar anne-babaları ile birlikte bir şeyler yapmaktan hoşlanırlar.
Mümkünse tatilde hem çocuğunuzla baş başa, bireysel olarak vakit geçirmek, hem de aile olarak hep birlikte vakit geçirmek için gerekli düzenlemeleri yapın. Bu çocuklarınızla ilişkilerinizi geliştirmenize ve çocuğun öz saygısının artmasına yardımcı olacaktır.
Çocukların sürekli eğlendirilmelerinin gerekmediğini unutmayın. Sadece bir yer değişikliği veya birkaç öneri, kendi başlarına da gayet yaratıcı olmaları ve eğlenmeleri için yeterli olabilir. Bazen çocuklar “sıkıldım” dediklerinde aslında “benimle oynamanı istiyorum” demek istemektedirler. Her gün için çocuğun ilgisini çekecek ve olmasını bekleyeceği tek bir aktivite belirlemek sıradanlığın oluşmasını engeller.
Çalışan aileler aslında çocuklarının tatil süresini onlarla geçirmek için mümkünse izne ayrılabilirler. Eğer öyle bir imkân yoksa mutlaka çocuğun güvenilir bir erişkin ile geçirmesi sağlanmalı. Çocuk evde yalnız kalabilecek yaşta bile olsa tatil döneminde bir erişkinin sorumluluğu ve ilgisi gereklidir. Ergenlik döneminde bile bu tutumu öneriyoruz. Bu gözleme, kısıtlama şeklinde olmamalıdır. Ancak yönlendirici olmasında yarar vardır. Çalışan anne ve babalar için tatil döneminde anneanne, babaanne gibi aile büyüklerinin yanına gönderilmesi de çocuğun onlarla yakın ilişkiler kurması, anne-babadan ayrılık deneyimini yaşaması açısından faydalı olabilir.
Tatil boyunca evden çıkmak istemeyen, tüm zamanını odasında geçirmek isteyen çocukların sosyal ilişkilerinde bir sorun olduğunu gösterir. Özellikle ergenlik döneminde yalnızlığın tercih edilmesi çok sağlıklı görülmemektedir. Yine bunun nedenleri üzerinde değerlendirme yapmak gerekir. Bu durum devam ediyorsa ailenin 'dışarı çık' diye baskı yapması çok işe yaramaz. Bunun yerine nedenini bulması önemlidir. Örneğin devamlı evde bilgisayar oynayan, yaşıtları yerine bilgisayarla vakit geçiren gençlerde arkadaş ve sosyal ilişkileri kurmada zorluk sık rastlanan bir durumdur.
Özellikle ergenlik döneminde yalnız eve kapanmanın tam tersine vaktini sürekli dışarıda, arkadaşları ile geçirme davranışı da sık görülür. Sosyal ilişkiler yönünden ergenin iyi olduğuna işaret etse de, ergenlik çağında risk alıcı davranışlar artış gösterdiğinden, olumlu ya da olumsuz arkadaş etkilerinin arttığı bir dönem olduğundan dikkatli olmak gerekir. Eve geliş saati gibi belli sınırların konması, arkadaşlarının kimler olduğuna dikkat edilmesi, katılmak istediği aktivitelere belli bir gözlem ve denetimle izin verilmesi gerekir.
Hangi yaşta olursa olsun onların fikri alınmalı, onların seçimine değer verilmeli. Ailenin şartlarına göre uyarlama yapılabilir ama tatil süresince çocukların hiç yapmak istemedikleri şeylere zorlanması doğru değildir.
ALINTI
