ÇOCUĞUMA EVLATLIK OLDUĞUNU NE ZAMAN VE NASIL SÖYLEMELİYİM?
ÇOCUĞUMA EVLATLIK OLDUĞUNU NE ZAMAN VE NASIL SÖYLEMELİYİM?
Evlat Edinme; bir çocukla, durumu evlat edinmeye uygun bir kişi arasında hukuki bağlar sağlanarak çocuk ebeveyn ilişkisinin kurulmasıdır.
Evlat edinilmiş çocuğun geleceği üzerinde art arda incelemeler yapan birçok uzman, bu çocukların zihinsel gelişimlerinin normal sürdüğü, ancak evlat edinen anne-babasının, genelde kaygılı mükemmellik isteyen davranışına, kültürel durumuna, aile ortamına bağlı değişimler gösterdiği konusunda görüş birliğindedirler.
Psiko-sosyal ve duygusal gelişimde, pek çok faktör etkilidir. Bunlardan en önemlileri, evlat edinen, anne babanın tavrı, çocuğu evlat edinilene kadar yaşadığı ortam ve bundan etkileniş biçimidir.
Evlat edinmede ortaya çıkan bir problem de, bunun çocuğa açıklanmasıdır. Çocuğun evlat edinildiği bir ömür boyu saklanamaz. Açıklama, ergenlik öncesi yapılırsa ve çocuk edinildiği ailede güven bulursa, ortaya çıkan sorunlar çok daha hafiftir. (Yavuzer,1999)
Evlat edinmiş aileler çocuklarına kendisinin evlat edinildiğini ne zaman ve nasıl söyleyecekleri konusunda endişelidirler. Ayrıca evlat edinilmiş çocuklarda görülebilecek özel problemlerin olup olmadığını bilmek isterler. Çocuk ve ergen psikiyatristleri çocuğa evlatlık olduğunun evlat edinen aile tarafından söylenmesini önerirler. Bu çocuklara anlayabilecekleri bir yolla söylenmelidir.
Söylenme zamanıyla ilgili iki değişik görüş vardır. Pek çok uzman mümkün olan en erken yaşta söylenmesinin gerekli olduğuna inanırlar. Bu yaklaşım çocuğa erkenden evlat edinilmeyi kabullenme ve alışma fırsatı sağlar. Diğer uzmanlar çok erken yaşta söylenmesinin durumu tam anlayamayan çocuğun kafasının karışmasına neden olacağına inanırlar. Bu uzmanlar daha ileri yaşlarda söylenmesini tavsiye ederler. İster erken söylensin isterse geç söylensin çocuklara evlat edinildiğini onların anlayacağı bir dönemde ve anlayacağı bir dille söylenmelidir.
Her iki durumda da çocuklar evlatlık olduklarını evlat edinen ailelerinden öğrenmelidirler. Bu evlat edinilmenin iyi olduğu ve çocuğun anne-babasına güvenebileceği mesajının verilmesinde yardımcı olur. Eğer çocuk evlat edinildiğini kasten veya kazara anne-babasından başka birinden öğrenirse, çocukta evlat edinmiş olan anne-babasına karşı öfke ve güvensizlik duyguları gelişebilir ve evlatlık olma kötü ve bir sır olarak saklandığı için utanç verici olarak algılanabilir. (Yavuzer,1999)
Evlat edinilmiş çocuklar evlat edinilmeleri hakkında konuşmak isteyeceklerdir, aile bunu teşvik etmelidir. Kitapçılarda bulunabilen çok sayıda güzel çocuk hikâyesi kitabı çocuklarına evlat edinilmeyi anlatmada anne-babaya yardımcı olabilir.
Çocuklar evlatlık olduklarını öğrendiklerinde çok değişik tepkiler verebilirler. Gösterdikleri duygu ve cevapları yaşlarına ve olgunluk düzeylerine bağlıdır. Çocuk evlat edinmeyi inkâr edebilir veya onunla ilgili fanteziler kurabilir.
Sıklıkla çocuklar kötü çocuk oldukları için evlatlık verildikleri veya kaçırıldıkları inancını taşırlar. Eğer anne-baba evlat edinmeyi açık olarak konuşur ve olumlu bir usulle sunarlarsa bu endişeler daha az gelişecektir.
Tüm ergenler kimlikleriyle ilgili uğraşları olan bir dönemden geçerler, aileleriyle, arkadaşlarıyla ve dünyayla nasıl uyum sağlayacakları konusunda endişe duyarlar. Bu dönem sırasında evlatlık ergenler öz anne-babaları hakkında daha fazla ilgi duyarlar. Bu açık meraklılık beklenen bir şeydir ve ergenin evlat edinmiş anne-babasını dışladığını göstermez. Bazıları öz anne-babalarının kimliğini öğrenmek isterler. Evlat edinmiş anne-babalar ergenin bilmesine izin vererek bu isteğinin makul olduğu cevabını verebilirler. Soran ergene anlayışlı, nazik ve destekleyici bir şekilde öz ailesiyle ilgili bilgi genellikle verilmelidir.
Evlatlık çocukta coşkusal ve davranış problemleri gelişebilir. Bu problemler evlat edinilmeyle ilgili endişe ve konulara bağlı olabilir veya olmayabilir. Eğer anne-babalar kaygılanırlarsa bir uzmana başvurmaları gerekir.
ALINTI
