HAYATTAN

*Geniş ve rahat olmayı öğrendim...

Ölümün dışında hiç bir şey göründüğü kadar önemli ve acil olmadığını öğrendim...

**

*Coşkulu ve neşeli olmadığım zaman, bunun hiç kimsenin suçu olmadığını ve gülümsemem gerektiğini öğrendim...

**

*Cesur olmayı; değilsem bile öyle davranmayı öğrendim...

Nasıl olsa, aradaki farkı kimsenin anlamadığını öğrendim...

**

*Cazibemle 15 dakika idare edebildiğimi, ama ondan sonra mutlaka bilmem gereken bir şeyler olduğunu öğrendim...

**

*Hiç kimsenin sır saklamadığını...

Çünkü herkesin,"birine söylemek ihtiyacı" hissettiğini öğrendim...

**

*Yanıtını bilmediğim ve emin olmadığım konularda "Bilmiyorum" demenin daha faydalı olduğunuöğrendim...

**

*Ağzımı kapalı tuttuğumda, fazla hata yapmadığımı öğrendim!...

**

*Başarıya çıkan bir "asansör" olmadığını, tırmanmak gerektiğini öğrendim...

**

*İnsanların bana sadece,-benim izin verdiğim şekilde-davranabildiklerini öğrendim...

**

*Kıskançlığın, mutluluğun düşmanı olduğunu ve "mutlu olmak için başkalarına güvenme"nin sonsuza kadar hayal kırıklığı getirdiğini öğrendim...

**

*İnsanların kendinden daha az başarılı insanlarla, başarısını; mutsuz insanlarla da mutluluğunu konuşmaması gerektiğini öğrendim...

**

*Başkaları için olumsuz düşünüp acımasız ve kırıcı olanların, aslında güçsüz kimseler olduğunu ve sevgiyi sadece güçlü insanların bildiğini öğrendim...

**

*İnsanlara artık kızmıyorum...

Çünkü, hayatlarında hataları, sorunları, mutsuzlukları olan insanların,karşılarındakileri kendi yerlerinde görmeye çalıştıklarınıöğrendim...

**

*"Ben bu hatayı nasıl yaptım?"

demek yerine,

en mükemmel düşünenlerin bile hata yapabileceğini; önemli olanın, ders alıp yinelememek olduğunu ve yeni hatalardan daha az zararlı çıkmayı öğrendim...

**

*Hayattaki en önemli çözümün, neyin "önemli" olduğuna karar verip gerisini çöpe atmak olduğunu öğrendim...

**

*BENİ ELEŞTİREN, BANA BİR ŞEYLER SÖYLEME YETİSİNİ KENDİNDE BULANLARA , "CEVAP VERMEME"Yİ ÖĞRENDİM...

ÇÜNKÜ BU TARTIŞMA, HİÇ BİR ZAMAN BİTMEYECEKTİR...

**

*Sadece "ders almak" için arkama bakmayı,

sadece "yüksek sesle düşünebilmek" için sorunumu bir başkasına anlatmayı öğrendim..."Çözüm"için değil...

**

*"İmkânsız" diye bir şey olmadığını, çok istediğimde imkansızı elde edebildiğimi, asıl savaşı kazanabilmek için "küçük çarpışmaları kaybetmeyi" göze almayı öğrendim...

**

*Zamanı ve sözleri, dikkatsizce kullanmamayı öğrendim...

Çünkü geri alamıyorum...

**

*Ne kadar çaba harcarsam harcayayım, bazılarının mutsuzluk için her zaman bir "neden" bulabildiğini öğrendim... ARTIK ÇABALAMIYORUM!

**

*Önemli olan şeyin, başkalarının benim hakkımda ne düşündükleri değil; benim kendim hakkındaki düşüncelerim olduğunu öğrendim...

**

*"Affetmek ve Unutmak"...

Eğer güçlüysen başarabildiğini ve kin tutmanın beni rahatsız ettiğini öğrendim...

**

*Nerede ve ne şartlarda olursa olsun, yaşadığım yeri güzelleştirmeyiöğrendim...

**

*Sürekli "BEN DÜRÜSTÜM, BEN DOĞRUYU SÖYLÜYORUM, SEN FARKLISIN" diyenlerden kuşkulanmayı öğrendim!...

**

*Durum ne kadar vahim olursa olsun, soğukkanlılığımı yitirmemeyi, gülümsemeyi; her şeyi negatif ve kötü düşünen, mutsuz olan insanlardan ayrı kalmayı öğrendim...

**

*Beni kızdıran birine cevap vermeden önce, 10 saniye düşünmeyi, Nefes almayı ve kendime sakinleşmek için zaman tanımayı öğrendim...

**

*Bugünkü her üzüntümün ve her acımın, benim yarınki mutluluğumu hazırladığını öğrendim...

**

*Yapmak istediklerimden asla vazgeçmemeyi, büyük düşlerin gerçeklerden daha güçlü olduğunu ve "başarmanın en kısa yolu" olduğunu öğrendim...

**

*"Kaybedecek neyim var?" demek yerine , yaşadığım her şeyde "kazanacak çok şeyim var!" demeyi öğrendim...

**

*Hayatı, gereğinden fazla ciddiye almamayı öğrendim...

**

*En önemlisi de, kendime gülmeyi, kendimle eğlenmeyi, kendimi sevmeyi öğrendim!...

Çok teşekkürler.

ne çok şey öğreniyoruz farkında olmadan
çok teşekkürler canım

Bu ilaç gibi cümleler için çok teşekkürler.

güzeldi....teşekkürler

öğreniyoruz farkında olmadan değilmii hayat neler öğretiyor inana birşey değll