esra60 Nickli Üyeden Alıntı

30 öğrenciye tek öğretmen mi ? biz 20 öğrenciye iki sınıf durumundayız 10 kişi sabah 10 kişi öğle allah yardımcın olsun... 30 kişilik sınıfta nasıl verimli olunabilir ya...

Teşekkür ederim. Tam Allahlık durumdayım zaten.

hocam yöneetmelikte 25 ve daha fazlası için 2 sınıfa bölünebilir yazıyor ben mi yanlış biliyorum.

ayrıca tenefüs hakkına bende katılıyorum en azından sınıfta bir temizlik için görevli olsa .Onu da ben yapıyorum hele beslenme sonrası tam bi felaket çığırından çıkıyor işler.. zaten sayımız 20 ve öğrencilerim dilimizi tam anlamıyor.birde gel sen bişeyler öğret..

çok haklısın arkadaşım çalışmayana öwgü ve teşekkür belgesi veriliyor ama gerçekten emek verene sadece hasetlik yapılıypr başka hiçbirşey yok ama yeter artık herkes haddini bilsin ya nedir bu çektiğimiz mesai saatinde köy okulu mantığıyla bütün gün çocuklarla oturup çocukların kafasına çekiçle vuran sınıf öğretmenine neden hiç bir ceza verilmiyor üstelik ilçe meb e de şikayet edildiği halde Türkiyede eğitim sistemi nereye gidiyor? Duyun sesimizi Uyanalım artık yeter çalışana emek harcayana engel oluyorlar okulöncesinin ne demek olduğunu daha bilmiyorlar onca çaba boşa gidiyor meslektaşların gelip okulöncesinin anlamını bilmediği halde sana akıl vermeye kalkıyor artık bu kadarı da çizmeyi aşıyor herkes hakkını aramalı ezdirmeyelim kendimizi yazık emeklerimize...

baysalarife Nickli Üyeden Alıntı

meslektaşlarımızın bile arasında saygınlık olmadan yaşıyoruz ye iç oynat dön eve mantığıyla onuda bırak burdaki ilçe milli eğitimiz geçen seneden beri 1.sınıf öğretmenlerine zor şartlarla çok emek veriyosunuz diye teşekkür belgesi veriyor dönem başı oysa benim geçen sene binbir emekle hazırladığım sergime bile gelmediler ....mesleğimi sevmesem aslında ye iç oyna yapıp eve döneceksin ama olmuyor işte....

gerçekten seviyorsan söylenmezsin o zaman hocam...

evet ben özellikle diğer branş öğretmenlerinin küçümseme içerikli bakışları ve konuşmalarından rahatsızım. ben bu ön yargılı bakış açılarını kırmak için elimden gelen konuşma etkinlik v.b. çabayı gösteriyorum onlara karşı fakat pek işe yaramıyor. getirip koycaksın sınıfa hadi bakalım diyeceksin sanırım ancak öyle anlaşılır. biz herkesin branşına saygı duyup zorluğunu anlarken onlar hafife alıyorlar. insana dokunuyo cidden. umarım türkiyede bu bakış açısı değişir birgün. herkese sevgiler.

yase878 Nickli Üyeden Alıntı

gerçekten seviyorsan söylenmezsin o zaman hocam...

haklısınız hocam katılıyorum...

kesinlikle katılıyorum çektiğimiz zorlukları kimse bilmiyor ancak yarım gün calışıyonuz onda da oyun oynayarak geçiyor zaman haa bi de yemek yiyorsunuz oh ne güzel.. 1 tane 1. sınıf öğretmeni de gelip teşekkür etmiyo cocuklarını bu yıla hazırladık diye keni başarılarıymış gibi övünmeyi biliyorlar sadece. ve dediğiniz gibi hiç saygınlığımız yok hiç bir yerde okulda, dışarda.. böyle olunca mesleğine karşı soğuyor insan..

Sevgili Arkadaşlarım ve Meslekdaşlarım,
Konu ile ilgili yazılanları üzülerek okudum.Teneffüs meselesinin çözülebilmesini mümkün görmüyorum çünkü biz teneffüsteyken çocuklarla kim ilgilenecek,bizim öğrencilerimiz teneffüs çıkmıyorlar ki?teneffüse çıkma hakkı aynı zamanda nöbet görevini de beraberinde getirecek,biz bu nedenle nöbetten muafız.eminim çok zor şartlar altında ve çok kalabalık mevcutlarla görevini yapan,memleketinden hatta ailesinden bile ayrı kalan öğretmen arkadaşlarımız var mutlaka,ama üniversite bitirmiş ama işsiz gezen,bizim yerimizde olmak için herşeyini verebilecek başka insanlar,hatta bizim aldığımız maaşın yarısına bile çalışabilecek pek çok kişi var bu memlekette.Her mesleğin avantaj ve dezavantajları var,bizimki de bu olsun ne çıkar?ayrıca uzun tenefüslerde yardımcı teyzemizi sınıfa koyarak,(teyzesi olmayanlar bu saatte öğrencilerinin ablalarından yada okuldaki büyük sınıflarda okuyan diğer öğrencilerden yardım alarak bu sorunu çözebilirler)öğretmenler odasına çıkıp çay içmek,diğer arkadaşlarla sohbet etmek fırsatını yaratabilirler,idareye bunu uygun bir dille açıklayabilirlerse hiçbir idarecinin bu insani hakka hayır diyeceğini sanmıyorum.Saygınlık konusuna gelince,mesleğe saygınlığını kazandıracak olan şeyin,kişinin kendisi olduğuna inanıyorum.Bizim yaptığımız işi küçük gören yada önemsemeyene,yaptığımız işlerle,mesleğe uzmanlık katan davranışlarımızla, mesleğimize verdiğimiz önemle,özgüvenimizle gereken cevabı verebiliriz ancak.Ayrıca çocuk bakmak küçümsenecek bir iş değil,kutsal bir iştir,tabiki çocuk da bakacağız,çocuk da eğiteceğiz,veliyi de eğiteceğiz,insanlar en değer verdikleri varlıklarını bize emanet ediyorlar.Bunun küçümsenecek neyi var?Yeterki biz yaptığımız işi küçümsemeyelim.Biz işimize ne kadar önem verirsek, o kadar önem ve saygı görürüz diye düşünüyorum.
Sevgi ve Saygılarımla

seviyorsanız söylenmezsiniz diyen meslektaşlarımız bile olduğuna göre biz bazı hakları istemek için uğraşsak yada sıkıntılarımızı ,rahatsız olduğumuz durumları dile getirsek ne fayda... nafile ne acı....