Servet-i Fünun dönemi şair ve yazarlarındandır. Tıbbiyeyi bitirip doktor olmuş, Paris’te ihtisas yapmıştır. Emekli olduktan sonra edebiyat fakültesinde ders vermiştir, tan sonra edebiyat fakültesinde ders vermiştir.

Şiirlerini Paris dönüşü Servet-i Fünunda yayımlamıştır. Konularını Aşk ve tabiattan alan şiirlerinde sembolizmin izlen görülür. Ağır bir dil, süslü bir anlatım kullanmıştır.

1908’den sonra nesir yazılarına ağırlık vermiş, geniş bir kültür anlayışı ile iğneleyici, zekâ belirtisi bir anlatım kullanmıştır.

Eserleri: Tamat (1887) Evrak-ı Leyâl (şiirler)

Tiyatro: Yalan (1911), Körebe (1914). Gezi: Hac Yolunda, Avrupa Mektupları.

Sohbet, inceleme, Vecizeler: Nesr-i Harb, Nesr-i Sulh. Tiryaki Sözleri (1918).